Poczucie winy jest jednym z najbardziej destrukcyjnych problemów, które mogą zatruć i zniszczyć harmonię ludzkiego świata wewnętrznego. Wiele osób nosi je w sobie przez lata, nie rozumiejąc, w jakim stopniu zatruwa ich życie, wpływa na relacje z innymi i ich rozwój osobisty. A jeśli ten „potwór” osiądzie w duszy na wiele lat, zdrowie fizyczne również może zostać wstrząśnięte. Jednym słowem trzeba pozbyć się winy, a im szybciej, tym lepiej.
Jeśli jesteś wierzący, religia pomoże to zrobić. Spowiedź, modlitwy i uczynki pokutne pomogą pozbyć się tego uczucia i znaleźć spokój w duszy. Ponadto szczera wiara w przebaczenie miłosiernego Stwórcy będzie cię wspierać i zachęcać. Jeśli jesteś daleko od kościoła, możesz również skontaktować się ze specjalistą psychologiem, który pomoże ci znaleźć skuteczne sposoby na pozbycie się tego ciężaru i utrzymanie się.
Ale możesz samodzielnie poradzić sobie z poczuciem winy, zwłaszcza że istnieje skuteczna technika. Wybierz czas, kiedy możesz spokojnie pracować z problemem, upewnij się, że nikt i nic nie rozprasza Cię podczas sesji autoterapii.
Weź kartkę papieru i opisz sytuację, w której czujesz się winny. Nie podawaj szacunków sobie ani swoim działaniom, po prostu opisz fakty szczegółowo i w całości. Oczywiście możesz użyć komputera i wydrukować tekst, ale lepiej zrobić to tak samo, starą ręką, ręcznie. Psychologowie twierdzą, że podczas pisania aktywowane są inne obszary mózgu niż podczas pisania na klawiaturze. Pisząc zdarzenia ręcznie, osoba jest bardziej skoncentrowana zarówno na procesie pisania, jak i na własnych myślach.
Tak więc fakty są podane. Teraz spróbuj podać powody, dla których to skłoniło. Im więcej powodów znajdziesz, tym lepiej. Spróbuj odpowiedzieć na pytania „Dlaczego to zrobiłem?”, „Co chciałeś w rezultacie osiągnąć?”.
Następnym krokiem będzie znalezienie wymówek dla siebie i swoich działań. To całkiem przyjemny proces, ponieważ każdy chce udowodnić sobie i innym, że nie można ich winić.
Staraj się usprawiedliwiać w taki sposób, aby nie obwiniać innych. Zatem sformułowanie „oszukał mnie” lepiej zastąpić „Nie miałem wystarczającego doświadczenia i wglądu, aby rozpoznać jego prawdziwe zamiary”.
Zniszcz swoje rekordy. Można je spalić i rozrzucić popioły na wietrze, rozerwać prześcieradło na małe kawałki i opuścić do toalety. Jednym słowem, wymyśl najbardziej odpowiedni sposób, aby pozbyć się tego skrawka papieru, a jednocześnie wyobraź sobie, że pozbywasz się wszystkiego, co jest na nim napisane.
Czasami taki rytuał nie wystarczy. Potem trzeba opowiedzieć historię. Wskazane jest, aby to zrobić, aby twoja narracja nie stała się własnością osób bliskich tobie lub innym uczestnikom wydarzenia. Wylej swoją duszę przypadkowemu towarzyszowi podróży, zadzwoń na linię pomocy, opublikuj anonimowy post w Internecie, porozmawiaj z księdzem.
Powiedziawszy o swoim niestosownym czynu, jesteś tak, jakbyś dokonał aktu pokuty „przed Bogiem i ludźmi”.
Wymyśl sposób na zadośćuczynienie za swój niestosowny czyn. Może to być dobra robota dla nieznajomego, akt miłosierdzia lub po prostu napisana „dla budowania innych” opowieść o jego pomyłce. Ważne jest, aby w twoim umyśle wyrównać zły i dobry uczynek.
Napisz historię, w której w podobnych okolicznościach zdarzenie, które spowodowało, że poczułeś się winny, nie miało miejsca, a cała sytuacja została pomyślnie rozwiązana z radością wszystkich uczestników. Napisz w pierwszej osobie, jakby to konkretne zdarzenie się stało. Dla niektórych ta część techniki może wydawać się nieistotna, a nawet głupia: w końcu przeszłości nie można zmienić. Nie jest to jednak do końca prawda. Możesz zmienić sposób postrzegania wydarzeń w przeszłości. Ponownie przeczytaj tę historię, gdy będziesz znów gotowy, aby zacząć żałować tego, co się stało i obwiniać siebie, a podświadomość ostatecznie „uwierzy”, że traumatyczne wydarzenie po prostu nigdy się nie wydarzyło.