Osoba, która nauczyła się cenić siebie, jest na ogół bardziej skuteczna i harmonijna. Chodzi o to, że uczciwie oceniając siebie, odnosimy się do wszystkiego i wszystkich wokół nas w ten sam sposób, a to jest kluczowy moment i sekret szczęścia.
Instrukcja obsługi
1
Aby nauczyć się cenić siebie, najpierw musisz siebie pokochać. Ale nie z tą samolubną miłością, ale po prostu ze zrozumieniem, że jesteś sam, jesteś wyjątkowy i wszystko, co robisz teraz, robisz dla siebie. Oczywiście, są jeszcze bliscy, są przyjaciele, ale przyznaj, po pierwsze, jesteś spokojniejszy i szczęśliwszy, kiedy mają się dobrze. Miłość do samego siebie jest kluczem do miłości dla wszystkich innych.
2)
Masz tysiące planów, czynów, pomysłów i starasz się je szybko wypełnić. Dotarłeś do jednego, przejdź od razu do następnego i tak dalej. Przestań Podziękuj sobie za to, co już zrobiłeś w całości. Ciesz się chwilą swojego małego triumfu, posmakuj zapachu zwycięstwa. W końcu, czy nie dlatego tak długo jeździłeś? W przeciwnym razie główna idea osiągnięć zniknie i rozpocznie się bezsensowna rasa.
3)
Ta zasada dotyczy nie tylko wielkich rzeczy, ale także codziennego harmonogramu. Jeśli wiesz, jak pracować, naucz się relaksować. Doceń nie tylko swoje umiejętności zawodowe, ale także hobby, ciało, bliskich i przestrzeń osobistą. Wszystko to powinno być w twoim życiu i należy zwrócić należytą uwagę na wszystko. Po odpoczynku zawsze lepiej jest pracować, więc dlaczego nie pojeździć rowerem na mini weekend, a potem wybrać się na piknik z przyjaciółmi? W końcu zasługujesz na docenienie swojej pracy.
4
Przestań porównywać się z kimkolwiek innym. I to nie ma znaczenia, obiekt porównania jest w czymś lepszy od ciebie lub, odwrotnie, gorszy. W pierwszym przypadku po prostu się denerwujesz i na próżno dewaluujesz się, aw drugim stajesz się dumny, co również nie jest bardzo przydatne, ponieważ zatrzymuje rozwój. Zrozumcie, że każdy ma swoje niepowtarzalne przeznaczenie i własną ścieżkę, więc po co porównywać, jeśli nigdy nie będzie nim, a on będzie tobą.
5
Nie siedź bezczynnie. To kolejny aspekt osobistego niedoceniania. Dzieje się tak, gdy dana osoba nie widzi lub nie chce widzieć swoich oczywistych umiejętności i talentów i zamiast spędzać czas w interesach, spędza to na próżno. Tacy ludzie nie potrafią docenić siebie i spalić życia, są po prostu leniwi, by coś stworzyć. Ale trzeba zdobyć odwagę, a co najważniejsze, zacząć wreszcie doceniać siebie, a wtedy siły wewnętrzne dostępne u danej osoby wskażą ci właściwą drogę.