Socjometria jest jedną z najczęściej stosowanych procedur diagnostycznych do pomiaru relacji interpersonalnych w grupie. Socjometria, zgodnie z definicją jej twórcy Moreno, jest nauką empiryczną, która ilościowo i jakościowo ocenia relacje międzyludzkie i doświadczenia związane z rolami, jakie ludzie odgrywają w strukturze społeczno-emocjonalnej ich grupy. Istotą metody socjometrycznej jest wybór członków grupy innych członków grupy do wspólnych działań w danych warunkach lub specyficznej sytuacji.
Instrukcja obsługi
1
Wybór kryterium socjometrycznego, tj. pytanie zadane wszystkim członkom grupy analitycznej w celu wyjaśnienia relacji między nimi.
Kryterium powinno być wskaźnikiem, wskaźnikiem tych relacji. Na przykład: „Z kim z klasy chciałbyś ćwiczyć?” Kryterium powinno zawierać propozycję wyboru lub odrzucenia i powinno być sformułowane tak, aby ich postawa emocjonalna pojawiła się w reakcjach członków grupy.
2)
Wybór procedury prowadzenia socjometrii.
Możliwe są tutaj dwie opcje. W pierwszym respondent wybiera tyle osób, ile uzna za konieczne.
W drugim przypadku respondent wybiera tyle osób, ile uzgodniono wcześniej.
Na przykład dla grupy 20 osób zaleca się ograniczenie liczby wyborów do 4.
3)
Sporządzenie kwestionariusza socjometrycznego (karty) w celu zebrania informacji.
Powinien zawierać wyraźne wskazówki dotyczące sposobu wypełnienia karty (w razie potrzeby), ograniczenia wyboru i pytania socjometryczne. Czasami cel badania jest podsumowany na karcie.
4
Przetwarzanie otrzymanych danych.
Najpierw obliczana jest liczba wyborów pozytywnych i negatywnych, a także liczba wyborów wzajemnych dla każdego członka grupy. Ponadto, w zależności od celu badania, obliczane są różne wskaźniki osobiste i grupowe charakteryzujące system relacji w grupie.
Na przykład możesz obliczyć dodatni status socjometryczny C dowolnego konkretnego członka grupy:
C = liczba pozytywnych wyborów otrzymanych przez członka grupy / N-1, gdzie N = rozmiar grupy. Im bliżej C jest jedność, tym lepszy jest stosunek członków grupy do tego przedstawiciela. Lub indeks grupowy to indeks wzajemności G.
G = liczba wzajemnych dodatnich wiązań / N * (N-1), gdzie N = wielkość grupy. Im bliżej G jest jedność, tym wyższa jest spójność grupy. W dużych grupach 25–35 osób G = 0, 20–0, 25 należy uznać za zadowalające.