Okres pojawienia się dziecka można bezpiecznie nazwać kryzysem dla całej rodziny. W tej chwili relacje między małżonkami są odtwarzane. Teraz są nie tylko mężem i żoną, ale także ojcem i matką. Uzyskanie nowego statusu niesie za sobą wiele trudności.
Ponowna ocena własnego dzieciństwa
Niemal zawsze przy urodzeniu młoda matka przecenia swoją osobowość. Często analizuje życie swoich rodziców, zwłaszcza matek. Ktoś zaczyna je lepiej rozumieć, a ktoś wręcz przeciwnie - więcej za coś winien. Jeśli kobieta już w wieku dorosłym odczuwa jakąś dziecinną niechęć wobec własnego rodzica, to przy narodzinach dziecka jej stan psychiczny może się pogorszyć. Kontuzje dzieci przyczyniają się do tego, że młoda matka stwarza nieodpowiednie wymagania, oczekiwania wobec dziecka i męża. W większości przypadków sama kobieta nie jest świadoma swoich motywów, nawet jeśli są one wyraźnie widoczne dla innych. Na przykład ci, którzy w dzieciństwie nie mieli wystarczającej uwagi rodziców, zaczynają zbytnio patronować swojemu dziecku.
W tej sytuacji psycholog pomoże młodej matce zobaczyć się z zewnątrz, uświadomić sobie motywy własnego zachowania. To pozwoli jej inteligentnie zarządzać swoim życiem i wychowywać dziecko. W końcu, jeśli kobieta działa świadomie, bierze odpowiedzialność za życie swojego dziecka, a nie tylko „płynie z prądem”. Tylko w ten sposób zostaje ona mocno i wygodnie potwierdzona statusem „matki”.
Nabycie świadomego modelu edukacji
Kolejnym aspektem, w którym psycholog pomoże młodej matce zrozumieć, jest wyeliminowanie automatyzmu w stosunku do jej dziecka. Bardzo często kobiety, które w dzieciństwie zostały ukarane fizycznie, odmawiają pobicia dziecka. Ale nie wszystko jest takie proste. Warto nadmiar emocji, a sama ręka daje dziecku klapsa w twarz. Później, zastanawiając się nad wszystkim, młoda matka zdaje sobie sprawę, że robi źle, zaczyna obwiniać się i obiecuje, że tego nie zrobi. Mała obietnica. Mechanizmy ustanowione w nas przez naszych rodziców są bardzo silne. Gdy intensywność emocji jest maksymalna, są one automatycznie uwzględniane w akcji. Aby to naprawić, aby znaleźć nowy model edukacji, potrzeba dużo pracy psychologicznej. Samo czytanie książek to za mało. Konieczne jest regularne analizowanie z psychologiem wszystkich sytuacji, w których matka nie jest w stanie zachowywać się tak, jak chce. Specjalista pomoże również złagodzić poczucie winy za swoje błędy, co znacznie ułatwia relację z własnym dzieckiem i sobą.
Szczególnie ważne jest przezwyciężenie niepożądanych automatycznych wzorców zachowań rodziców w okresach kryzysów związanych z wiekiem dzieci. To wtedy dzieci stają się ciężko wykształcone i niegrzeczne. Istota kryzysów wiekowych zostanie wyjaśniona przez psychologa. W końcu są one nazywane normatywnymi, ponieważ prawie wszystkie dzieci przechodzą przez nie w określonych stadiach wieku - ma to około 3, 7 i 10 lat.