Na świecie nie ma idealnych ludzi. Każda osoba na pewno będzie miała wady - niewielkie lub poważne. W pierwszym przypadku całkiem możliwe jest znoszenie niedociągnięć. W drugim przypadku mogą znacznie skomplikować życie zarówno samej osoby, jak i tych, którzy komunikują się z nim, przede wszystkim z jego krewnymi. Problem polega na tym, że zdecydowana większość ludzi nie patrzy na siebie z boku i po prostu nie widzi minusów! Własne zachowanie, nawyki, maniery wydają się im prawidłowe i naturalne.
Instrukcja obsługi
1
Przede wszystkim pamiętaj, że nikt nie jest entuzjastycznie nastawiony do krytyki. Słysząc wyrzuty złych manier, nawyków, niewłaściwych zachowań itp., Osoba instynktownie zacznie się bronić, usprawiedliwiając się i wysuwając roszczenia wzajemne. Dlatego lepiej jest działać nie bezpośrednio, ale na rondzie.
2)
Należy pamiętać, że najbardziej uczciwa krytyka, wyrażona w surowej, nietaktownej formie na granicy chamstwa, nie tylko nie osiągnie celu, ale może doprowadzić do dokładnie odwrotnego wyniku. Dlatego nawet jeśli masz wszelkie powody do niezadowolenia, postaraj się kontrolować. Mów spokojnym, uprzejmym głosem, unikaj oskarżeń i personalizacji.
3)
Zacznij od wyszczególnienia zalet i osiągnięć osoby, której zachowanie chcesz zmienić. Chwała mu - na pewno jest na to coś! A następnie przenieś rozmowę z powrotem na właściwy tor. I staraj się prowadzić go w tym duchu: „Wszystko to jest bardzo dobre, ale gdybyś zrobił tak a tak lub odpowiedział tak a tak, byłoby jeszcze lepiej!” W takim przypadku osoba nie zobaczy w tobie krytyka, nie przeciwnika, ale życzliwego, który szczerze o niego dba, o swoje interesy. I odpowiednio potraktuje twoje słowa z uwagą i nie pozwoli im przejść.
4
Podczas rozmowy w każdy możliwy sposób unikaj kategorycznych stwierdzeń, takich jak: „Musisz”, „Jestem pewien”, „Uwierz mi, wiem lepiej!” itd. Zamiast tego powiedz: „Wydaje mi się”, „Jeśli się nie mylę”, „Co myślisz?”
5
Jeśli rozmawiasz z osobą dużo starszą od ciebie, staraj się zachowywać szczególnie z szacunkiem, pod każdym względem podkreślając, że bardzo cenisz jego zasługi, doświadczenie życiowe. Jeśli rozmowa jest z nastolatkiem, w żadnym wypadku nie okazuj zaniedbania, protekcjonalności: mówią, wciąż małe, mleko na ustach nie wyschło. Nie zapominaj, że w wieku dojrzewania, z powodu gwałtownej zmiany w tle hormonalnym, wielu młodych mężczyzn i kobiet staje się boleśnie samolubnych, drażliwych.
6
Staraj się, aby osoba pomyślała, że musi się zmienić. Jak to osiągnąć, zależy od wielu czynników. W każdym razie pamiętaj słowa D. Carnegie: „Najlepszym sposobem zmuszenia osoby do zrobienia czegoś jest skłonienie go do zrobienia tego!”