Miłość do siebie, akceptacja i szacunek do siebie są niezbędnymi warunkami do osiągnięcia harmonii w życiu. Trudno być szczęśliwym bez aprobaty i zrozumienia własnych działań i bez dobrego stosunku do własnej osoby.
Niechęć do siebie prowadzi do niskiej samooceny, wątpliwości co do poprawności swoich działań, niezdolności do osiągnięcia pożądanych celów oraz niepowodzeń w rozwoju kariery i życiu osobistym. Aby zrozumieć, czy cenisz siebie wystarczająco wysoko, powinieneś zrozumieć siebie.
Wyraz miłości własnej
Miłość własna przejawia się w zdolności i pragnieniu dbania o siebie, w swoim komforcie, a także w pragnieniu rozwoju. Człowiek, który ceni swoją godność, jest wolny od litowania się nad sobą i poczucia winy wobec innych. Taka jednostka zyskuje wewnętrzną swobodę.
Ludzie, którzy się kochają, wiedzą, jak sobie wybaczyć. Nie wyczerpują się niekończącymi się myślami o tym, jakie mogłoby być ich życie, gdyby nie popełnili takiego czy innego przestępstwa. Tacy ludzie ufają sobie i nie oceniają siebie zbyt surowo. Pamiętaj, że nie ma idealnych ludzi, a nadmierna samokrytyka nie prowadzi do niczego dobrego.
Osoby, które kochają siebie, nie porównują się z innymi. Akceptują siebie takimi, jakimi są. Z jakiegoś powodu niektórzy ludzie bardzo cenią innych i widzą w nich wiele zalet. I same w sobie zauważają tylko wady, wady. Umiejętność koncentracji na sobie samym jest również znakiem miłości.
Każdy, kto się kocha i akceptuje, zdaje sobie sprawę, że jest godny najlepszych błogosławieństw w życiu. Chętnie przyjmuje bogactwo, sukces, szczęście, dobre nastawienie innych. Takie podejście przyciąga pozytywne scenariusze wydarzeń w życiu. Ci, którzy nie traktują siebie wystarczająco dobrze, mogą doświadczać stresu, cierpieć na syndrom „oszusta”, czekać na lewę, a tym samym powodować problemy.
Osoba, która kocha siebie, komunikuje się tylko z tymi ludźmi, którzy pomagają mu wzrastać lub ożywiać życie. Uważnie przyglądają się swojemu kręgowi społecznemu i nie wpuszczają na nie tych, którzy są negatywni, pobierają energię lub używają ich.
Jednostka o odpowiednim stosunku do siebie, bez żadnych wahań sumienia, rozstała się z ludźmi manipulującymi innymi. Wie, jak odmówić, jeśli prośba zaszkodzi jego interesom, nie stara się zadowolić wszystkich ani zadowolić wszystkich kosztem. Taka osoba uważa, że ważniejsze jest bycie dobrym dla siebie, a nie dla wszystkich innych, z wyjątkiem własnej osoby.