Tradycyjnie uważa się, że choroby psychicznej nie można wyleczyć. W większości przypadków to stwierdzenie jest naprawdę prawdziwe, szczególnie jeśli nie mówimy o stanach granicznych psychiki. Jednak w psychiatrii zwyczajowo rozróżnia się cztery główne skutki choroby psychicznej. Czym mogą być?
Jak leczy się chorobę somatyczną? Przeprowadzane jest badanie, identyfikowana jest podstawowa przyczyna patologii i zalecana jest terapia. W sytuacji choroby psychicznej sprawy nie są takie proste. Wiele stanów nie ma określonej przyczyny, na przykład na poziomie fizjologii. Z tego powodu niemożliwe jest przeprowadzenie korekty stanu i doprowadzenie pacjenta do stabilnej remisji lub całkowitego wyleczenia.
Większość zaburzeń psychicznych albo pozostaje z daną osobą na całe życie, albo jest „zablokowana”, ale nadal istnieją pewne konsekwencje.
Dopuszcza się rozróżnienie czterech opcji wyniku zaburzenia psychicznego:
- całkowite wyleczenie, co jest niezwykle rzadkie;
- częściowe wyleczenie z wadą psychiczną;
- przejście choroby w stan przewlekły;
- wynik śmiertelny.
Powrót do zdrowia po patologii psychicznej
Podobny wynik dla chorego jest możliwy tylko w przypadku, gdy możliwe jest ustalenie z jakiegoś powodu przyczyny, z powodu której powstały zaburzenia w pracy psychiki.
Na przykład całkowite wyleczenie występuje u pacjentów z psychozą reaktywną (zaburzeniem psychicznym spowodowanym przez silny szok, uraz psychiczny), u osób, które doznały zatrucia (na przykład alkoholem), co spowodowało zmianę w funkcjonowaniu psychiki. Pacjenci, którzy przejawiają objawy psychiczne (omamy, urojenia) na tle jakiejkolwiek choroby fizycznej, również podlegają leczeniu. Gdy tylko choroba fizyczna odejdzie, stan psychiki stopniowo się normalizuje. Na przykład halucynacje mogą wystąpić na tle wysokiej temperatury, jednak po wyzdrowieniu przechodzą, zwykle nie ma żadnych konsekwencji.
Częściowe odzyskiwanie
W rzeczywistości osoba jest całkowicie zdrowa po przejściu odpowiedniego leczenia. Jednak pod wpływem zaburzonej pracy psychiki uporczywie narusza on swoje zachowanie lub do pewnego stopnia cierpi swój intelekt (staje się ograniczony). Innymi słowy, pod wpływem przeniesionego zaburzenia psychicznego osoba się zmienia, często staje się całkowicie odmienna od siebie w przeszłości. I takie wady pozostają z nim na całe życie.
Przewlekły przebieg zaburzeń psychicznych
Taka diagnoza jest niestety dość powszechna. Z reguły dotyczy to wszelkich poważnych patologii lub zaburzeń, dla których nie było możliwe ustalenie pierwotnej przyczyny (lub nie ma sposobu, aby ją wyleczyć).
Takie osoby są zapisywane na całe życie w ambulatorium neuropsychiatrycznym lub mogą zostać stałymi „rezydentami” neuropsychiatrycznych szkół z internatem. Niektórym pacjentom można zdiagnozować przedłużoną i uporczywą remisję, ale nie ma gwarancji, że w pewnym momencie, prawdopodobnie bez przyczyny i zewnętrznego bodźca, psychoza nie pojawi się ponownie.