Charakter jest ugruntowaną, stabilną, indywidualną formą człowieka. Ponieważ forma ta ucieleśnia zarówno fizyczną, jak i psychiczną naturę, ogólna charakterologia jest doktryną znaków zarówno fizycznych, jak i psychicznych.
Carl Jung
Carl Gustav Jung - szwajcarski psycholog i filozof, założyciel psychologii analitycznej.
Centrum nauk Junga stanowi koncepcja indywiduacji. Proces indywiduacji generowany jest przez ogół stanów mentalnych, koordynowanych przez system komplementarnych relacji, które przyczyniają się do dojrzewania jednostki. Jung podkreślił znaczenie religijnej funkcji duszy. Ponieważ jego stłumienie prowadzi do zaburzeń psychicznych, rozwój religijny jest integralnym elementem procesu indywiduacji.
Jung rozumiał nerwicę nie tylko jako naruszenie, ale także jako konieczny impuls do poszerzenia świadomości, a zatem jako zachętę do osiągnięcia dojrzałości (uzdrowienia). Z tak pozytywnego punktu widzenia zaburzenia psychiczne to nie tylko porażka, choroba lub opóźnienie rozwojowe, ale zachęta do samorealizacji i uczciwości. Analityk odgrywa aktywną rolę w psychoterapii. Częściej niż wolne skojarzenia, Jung używał pewnego rodzaju powiązania kierunkowego, aby pomóc zrozumieć treść snu, używając motywów i symboli z innych źródeł.
Jung przedstawił pojęcie zbiorowej nieświadomości. Jego treść to archetypy, wrodzone formy psychiki, wzorce zachowań, które zawsze istnieją potencjalnie, a po aktualizacji pojawiają się w postaci specjalnych obrazów. Ponieważ typowe cechy wynikające z przynależności do rasy ludzkiej, obecność cech rasowych i narodowych, cechy rodzinne i trendy tamtych czasów łączą się w ludzkiej duszy z unikalnymi cechami osobowymi, jej naturalne funkcjonowanie może być jedynie wynikiem interakcji tych dwóch części nieświadomości (indywidualnej i zbiorowej) i ich relacji z królestwem świadomości.
Jung zaproponował słynną teorię typów osobowości, wskazał różnice między zachowaniem ekstrawertyków i introwertów, zgodnie z relacją każdego z nich do świata.
Zainteresowania Junga obejmowały także obszary bardzo odległe od psychologii - alchemię średniowieczną, jogę i gnostycyzm, a także parapsychologię. Zjawiska, których nie da się wyjaśnić naukowo, takie jak telepatia lub jasnowidzenie, nazwał „synchronistycznym” i zdefiniował jako „znaczące” zbiegi okoliczności świata wewnętrznego (sny, przeczucia, wizje) i prawdziwe zdarzenia zewnętrzne w teraźniejszości, bezpośredniej przeszłości lub przyszłości, kiedy nie ma między nimi związku przyczynowego.
Typy osobowości Junga
Jednym z największych wkładów Junga we współczesną psychologię jest wprowadzenie pojęć „ekstrawersja” i „introwersja”. Te dwa główne kierunki są jednocześnie obecne w każdej osobowości, ale jeden z nich jest dominujący i determinuje wektor rozwoju człowieka.
Ekstrawertycy
Zgodnie z koncepcją Junga jest to osoba psychologiczna skierowana wyłącznie na zewnątrz. Tacy ludzie uwielbiają społeczeństwo innych ludzi, naturalnie bronią swoich interesów i dążą do przywództwa.
Mogą być towarzyskie, przyjazne i miłe, ale łatwo jest też spotkać histeryczne i złe osoby.
Ekstrawertyk może być duszą firmy, lidera ruchu lub organizacji, dzięki doskonałym umiejętnościom komunikacyjnym i talentom organizacyjnym. Ekstrawertycy są jednak niezwykle trudno zanurzyć się w swoim wewnętrznym świecie, więc są bardzo powierzchowni.
Mocne i słabe strony ekstrawertyków
Każdy typ psychologiczny ma swoje mocne i słabe strony. Ekstrawertycy doskonale dostosowują się do zmiany scenerii, łatwo znajdują wspólny język w każdym zespole. Koncepcja typów psychologicznych Junga opisuje ekstrawertyków jako doskonałych rozmówców, którzy potrafią urzeknąć rozmową każdego, kto jest w ich pobliżu.
Ponadto tacy ludzie mogą być wspaniałymi sprzedawcami lub menedżerami, łatwo się wspinać i mobilnie. Ogólnie rzecz biorąc, ekstrawertycy idealnie nadają się do życia w nowoczesnym, powierzchownym społeczeństwie podstępnych materialistów.
Ale nie wszystko jest tak bezchmurne w szybko zmieniającym się świecie ekstrawertyków. Jak mówią psychologiczne typy Junga, każdy z nich ma swoje wady. Ekstrawertycy są zbyt zależni od opinii publicznej; ich światopogląd opiera się na ogólnie przyjętych dogmatach i pojęciach. Często popełniają także pochopne czyny i uczynki, których później żałują. Powierzchowność wkrada się we wszystkie sfery życia ekstrawertyka, uznanie w społeczeństwie i oficjalne nagrody przyciągają ich bardziej niż prawdziwe osiągnięcia.
Introwertycy
Zgodnie z koncepcją Junga psychologiczny typ osoby skierowanej do wewnątrz nazywa się introwertykiem. Introwertycy mają trudności ze znalezieniem swojego miejsca w nowoczesnym, szybko poruszającym się i nadpobudliwym świecie. Ci ludzie czerpią radość w sobie, a nie na zewnątrz, jak ekstrawertycy. Świat zewnętrzny jest przez nich postrzegany przez warstwę własnych wniosków i koncepcji. Introwertyk może być głęboką i harmonijną osobą, ale najczęściej tacy ludzie są typowymi nieudacznikami, którzy są nieprzyzwoicie ubrani i mają trudności ze znalezieniem wspólnego języka z innymi.
Bycie introwertykiem wydaje się okropne, ale według pracy Carla Gustava Junga typy psychologiczne nie mogą być złe ani dobre, po prostu są różne. Introwertycy mają nie tylko słabości, ale także zalety.
Mocne i słabe strony introwertyków
Introwertycy, pomimo wszystkich trudności, jakie napotykają w życiu codziennym, mają wiele pozytywnych cech. Na przykład introwertycy mogą być dobrymi specjalistami w złożonych dziedzinach, genialnymi artystami, muzykami.
Tacy ludzie też mają trudności z narzucaniem swoich opinii; są słabo podatni na propagandę. Introwertyk jest w stanie wniknąć głęboko w rzeczy, obliczyć sytuację, w której porusza się wiele do przodu.
Jednak społeczeństwo nie potrzebuje inteligentnych lub utalentowanych ludzi, potrzebuje aroganckich i aktywnych handlowców, dlatego introwertycy mają dziś drugorzędną rolę. Bierność introwertyków często zamienia ich w galaretowatą obojętną masę, ospale płynącą wzdłuż ścieżki życia. Tacy ludzie są całkowicie niezdolni do samodzielnego radzenia sobie, po prostu doświadczają urazy w środku, popadając w kolejną depresję.
Funkcje świadomości
Opisując typy psychologiczne, Jung zidentyfikował cztery funkcje świadomości, które w połączeniu z orientacją osoby do wewnątrz lub na zewnątrz tworzą osiem kombinacji. Funkcje te znacznie różnią się od innych procesów psychologicznych, dlatego zostały przydzielone osobno:
- myślenie
- uczucie
- intuicja
- uczucie
Myśląc, Jung rozumiał intelektualne i logiczne funkcje człowieka. Czucie jest subiektywną oceną świata opartą na procesach wewnętrznych. Wrażenie odnosi się do postrzegania świata zmysłami. I pod intuicją - percepcja świata oparta na nieświadomych sygnałach.
Myślenie
Rodzaje psychiki oparte na myśleniu dzielą się na introwertyczne i ekstrawertyczne. Ekstrawertyczny typ mentalny opiera wszystkie swoje osądy na intelektualnych wnioskach na temat otaczającej rzeczywistości. Jego obraz świata jest całkowicie podporządkowany logicznym łańcuchom i racjonalnym argumentom.
Taka osoba uważa, że cały świat powinien być posłuszny jego intelektualnemu planowi. Wszystko, co nie przestrzega tego schematu, jest złe i irracjonalne. Czasami ci ludzie są dobrzy, ale częściej są po prostu nie do zniesienia dla innych.
Jak wynika z pracy Carla Gustava Junga, psychologiczne typy introwertyczno-mentalnego rodzaju są niemal dokładnym przeciwieństwem ich ekstrawertycznych braci. Ich obraz świata opiera się również na zmyśleniach intelektualnych, ale nie są one oparte na racjonalnym obrazie świata, ale na jego subiektywnym modelu. Dlatego ten typ psychologiczny ma wiele pomysłów, które są dla niego całkowicie naturalne, ale nie mają związku ze światem rzeczywistym.
Uczucie
Ekstrawertyczny typ uczuć, jak mówią psychologiczne typy Carla Junga, opiera swoje życie na uczuciach. Dlatego procesy myślowe, jeśli są sprzeczne z uczuciami, są odrzucane przez taką osobę, uważa je za niepotrzebne. Ekstrawertyczne uczucia oparte są na ogólnie przyjętych stereotypach tego, co piękne i właściwe. Tacy ludzie czują to, co jest akceptowane w społeczeństwie, choć jednocześnie są całkowicie szczerzy.
Introwertyczny czujący typ pochodzi z subiektywnych uczuć, często zrozumiałych tylko dla niego. Prawdziwe motywy takiej osoby są zwykle ukryte przed zewnętrznymi obserwatorami, często ludzie tego typu wyglądają na zimnych i obojętnych. Ciche i życzliwe z wyglądu mogą ukrywać całkowicie nieodpowiednie wrażenia zmysłowe.
Sensacja
Ekstrawertyczny typ wyczuwania postrzega otaczającą rzeczywistość bardziej ostro niż inne typy psychologiczne. Jung opisał ten typ jako osobę mieszkającą tu i teraz.
Chce najbardziej intensywnych wrażeń, nawet jeśli są one negatywne. Obraz świata takiego podmiotu oparty jest na obserwacjach obiektów świata zewnętrznego, co nadaje ekstrawertyce zmysłowej odrobinę obiektywności i roztropności, choć w rzeczywistości tak nie jest.
Introwertyczny typ sensoryczny jest niezwykle trudny do zrozumienia. Główną rolę w postrzeganiu świata dla tego typu psychologicznego odgrywa jego subiektywna reakcja na świat. Dlatego działania wyczuwania introwertyków mogą być niezrozumiałe, nielogiczne, a nawet przerażające.