Wydaje ci się, że cały świat ci wątpi, jesteś niedowierzający, podejrzliwy, ciągle spięty, a nawet rozgoryczony ?! Czy łatwo jest doprowadzić Cię do szaleństwa i jesteś bardzo emocjonalnie zaangażowany w związane z Tobą sytuacje? Dlaczego tak się dzieje, ponieważ celowo nikt nie chce cię skrzywdzić?
Jeśli udowodnisz wszystkim i przez cały czas, że jesteś coś wart, że jesteś godny i zasługujesz na więcej, jeśli masz problemy z nadwagą, ponieważ chcesz być „ciężki” = widoczny dla wszystkich, jeśli od czasu do czasu myślisz o bezsensowność bycia na ziemi, a po nich myśli o samobójstwie, a także kiedy zwracasz się do psychoterapeuty na test MMPI, masz wysoki wskaźnik katastrofy, i masz nadmierne wymagania wobec siebie i innych (perfekcjonizm), możesz powiedzieć z prawie 100% pewność, że ty - Niechciane dziecko w rodzinie. Twoja matka zaszła w ciążę, dążąc do celu (na przykład, aby twój ojciec ją poślubił), lub po prostu „poleciała” i wielokrotnie myślała o aborcji, dopóki ktoś jej nie powstrzymał (a może było już za późno na aborcję)
Często ludzie z podobnymi objawami (nazwijmy to) mają smutny wyraz twarzy, często popadają w depresję, mają trudny związek z rodzicami, od których cały czas nieświadomie domagają się, ponieważ dorośli kochają i zawsze mają niewiele, często trudno jest budować relacje z innymi (zwłaszcza z płcią przeciwną), ponieważ namiętnie domagają się tej miłości od innych ludzi, łatwo jest ich sprowadzić na manowce, po prostu wątpiąc w ich znaczenie lub to, co robią lub mówią.
Co zrobić, jeśli rozpoznasz siebie w tym opisie?
Po pierwsze, musisz zaakceptować fakt, że w chwili obecnej nie będziesz w stanie otrzymać miłości, której i tak nie otrzymałeś od swoich rodziców. Jest tak z wielu powodów: tkwisz w dzieciństwie, w bardzo odległej i głębokiej przeszłości i pragniesz tej samej miłości (miłości między rodzicami a, na przykład, sześcioletnim dzieckiem). Ale tej miłości już nie ma, bo dorastałeś, a twoi rodzice są starzy. I najprawdopodobniej nigdy się nie przyznają, że kiedyś cię nie kochali. Wręcz przeciwnie - powie dokładnie przeciwnie. Jednym słowem, nie powinieneś, będąc w teraźniejszości, patrzeć wstecz. Lepiej patrzeć w przyszłość.
Po drugie, musisz wychować swoje wewnętrzne dziecko. Pamiętaj, że według Berna w każdej osobie są trzy stany osobowości: rodzic, dorosły i dziecko. W każdej chwili znajdujemy się w jednym z tych stanów (najbardziej dogodnym dla nas w tym momencie). W związku z tym za każdym razem, gdy ktoś wątpi w nas lub nie kocha nas w wystarczającym stopniu (jak nam się wydaje), wpadamy w dziecko, które jest obrażone i wściekłe na wszystkich. Stan dziecka, podobnie jak stan rodzica, nie jest zdrowy. Dziecku trudno jest poradzić sobie z trudnościami życiowymi; musi on nieustannie uciekać się do pomocy z zewnątrz. Podczas gdy Dorosły jest w stanie „racjonalnie” dostrzec krytykę ze strony innych, a także ocenić „zasadność” oświadczeń skierowanych do niego i stanąć w obronie samego siebie.
Po trzecie, przestań się dewaluować z jakiegokolwiek powodu (robisz to za każdym razem, gdy ktoś w ciebie wątpi). Jesteś cenny, twoje życie jest najcenniejszą rzeczą na tej ziemi. Musiałeś poczynić pewne postępy. Spójrz wstecz i spójrz na fakty. Ukończyłeś szkołę, college, dostałeś pracę, nauczyłeś się języka obcego. Masz już powód do dumy z siebie. To dużo, nawet jeśli wydaje ci się, że jest to „o niczym” i „wszyscy to mają”. Wcale nie Doceń siebie, kochaj siebie. Jeśli nie będziesz kochał siebie, jak inni będą cię kochać!
Po czwarte, walcz. Wiesz już, jak to zrobić (kiedy przeszedłeś „niechcianą ciążę” i przyszedłeś na ten świat). Podnieś się. Osoba ma tylko dwie ścieżki: w górę iw dół. Aby upaść, nie musisz się nawet męczyć, ale wejście na górę nie jest takie łatwe. Wymaga umiejętności, siły woli, cierpliwości i wytrwałości. I w końcu zawsze masz czas utonąć, ale tylko elita może „pokonać łapami kwaśną śmietanę”. Udowodnij całemu światu i sobie przede wszystkim, że jesteś właśnie taki, jesteś pierwszym pretendentem do miejsca na słońcu.