Pod pozorem strachu przed porażką można ukryć wiele innych lęków, małych i dużych. Pewne cechy charakteru, doświadczenie życiowe, styl rodzicielski, postawy osobiste, traumatyczne wydarzenia - wszystko to często podsyca strach przed porażką. Wśród różnorodnych przyczyn można wskazać najczęstsze. Jacy oni są?
Strach przed błędami. Z reguły taki strach może przyjść do osoby od dzieciństwa. Kiedyś zaryzykował, zrobił krok, a konsekwencje były nieoczekiwane. Rodzice lub ktoś z bliskiego otoczenia był bardzo niezadowolony. W rezultacie, już w wieku dorosłym, osoba boi się czegoś zrobić, już wcześniej przygotowując się na błędy i niepowodzenia.
Negatywne osobiste doświadczenie. Ten moment płynie gładko ze strachu przed błędami. Każda traumatyczna sytuacja w przeszłości, zdobyte negatywne doświadczenie miało nadmierny wpływ na osobę. Ludzie, którzy są skłonni brać wszystko tak blisko swoich serc, jak to możliwe, doświadczać wszelkich wydarzeń wyjątkowo emocjonalnie, z reguły częściej doświadczają strachu przed porażką.
Tendencja do perfekcjonizmu. Perfekcjoniści trzymają się linii postępowania, w której albo wszystko robią doskonale, albo wcale. Często perfekcjonizm przylega do zwlekania, lenistwa i jest ściśle związany ze strachem przed błędami i niefortunnymi konsekwencjami jakiegokolwiek biznesu lub czynu.
Instalacje osobiste. Negatywne markery w umyśle osoby mogą rosnąć same. Lub powstają z powodu zakłóceń zewnętrznych. Na przykład, jeśli w dzieciństwie rodzice ciągle powtarzają, że pomysł dziecka nie przychodzi dobrze, instalacja pojawia się: „lepiej nie ryzykować, lepiej nie robić”. Na tym tle zaczyna się natychmiastowy strach, często całkowicie nieuzasadniony.
Niska samoocena. Ludzie, którzy nie cenią siebie, są podatni na obwinianie się i biczowanie. Ich samoocena jest boleśnie niedoceniana, starają się unikać sytuacji, w których muszą zdecydować o czymś poważnym (lub nie). Mają zbyt dużą pewność, że są bezużyteczne. Ponownie, niska samoocena może wynikać z osobistych postaw, konsekwencji toksycznego / niewłaściwego wychowania i tak dalej.
Niechęć do opuszczenia strefy komfortu. Kiedy dana osoba prowadzi spokojne, spokojne i spokojne życie, w pewnym momencie traci wszelką zdolność do robienia czegoś, rozwijania się, dążenia gdzieś. W kokonie czuje się bardzo dobrze, że nie chce niczego zmieniać. Krok poza strefę komfortu powoduje nadmierny strach przed porażką, co ostatecznie prowadzi do tego, że dana osoba pozostaje na miejscu. Kroczy dalej, żyje bez mrugnięcia i zainteresowania, ale czuje się komfortowo i nie ma powodu do żadnych doświadczeń.
Niektóre cechy charakteru. Nieśmiałość i niezdecydowanie, zwiększona zgodność, brak awersji do ryzyka, samowchłanianie się, oderwanie od świata zewnętrznego, skłonność do fantazji i złudzeń, hipochondria i podejrzliwość - wszystko to może kryć się za maską strachu przed porażką.
Brak witalności. Jeśli dana osoba stoi przed poważnym zadaniem, ale nie odczuwa wewnętrznej motywacji ani wystarczającej ilości energii do prowadzenia działalności, najprawdopodobniej porzuci swój pomysł.
Koncentracja na opiniach innych. Są ludzie, którzy są szalenie zależni od tego, co mówią lub myślą o nich inni. Strach przed porażką w tym przypadku wzmacnia idea, że gdy ktoś zawiedzie, wszyscy będą się śmiać, że zaczną go potępiać, a nawet gardzić. Tacy ludzie, dla których - dodatkowo - podejmowanie decyzji, dokonywanie wyborów, mogą być niezwykle trudne, nieustannie napinają się, rozglądają się po wszystkich i niezależnie, dobrowolnie nawożą glebę, aby pielęgnować różne lęki, zmartwienia i obawy. Z tego samego powodu strach przed porażką koncentruje się na idei, że w niesprzyjających okolicznościach osoba w oczach innych ludzi nagle przestanie być dobra, godna, właściwa, odnosząca sukcesy, atrakcyjna. Z reguły wszystkie takie obawy nie mają prawdziwego uzasadnienia. Ale dla osoby o zwiększonym lęku i podobnych poglądach jest prawie niemożliwe, aby to zrozumieć.
Skorzystaj ze strachu przed porażką. Są też osoby, które czerpią jakąkolwiek korzyść, pielęgnując swój wewnętrzny strach. Co to może być? Na przykład fakt, że w tym momencie przestaną pokładać nadzieje w takiej osobie i ponosić na nią wszelką odpowiedzialność. Taka osoba, chowając się za lękami i lękami, może w pewnym stopniu ułatwić sobie życie bez robienia tego, czego tak naprawdę nie chcesz. Korzyści ze strachu przed porażką w każdym indywidualnym przypadku są wyjątkowe, wiele zależy od natury osoby i jej spojrzenia na życie.