Konformizm jest formą zachowania, w której jednostka nie sprzeciwia się społeczeństwu, starając się jak najlepiej spełniać swoje standardy. Z jednej strony taka jakość jest przydatna w socjalizacji, ale z drugiej strony może powodować degradację osobowości.
Kim są konformiści?
Konformiści to ludzie mile widziani w każdej społeczności, ponieważ potulnie akceptują wszelkie reguły i normy, łatwo porzucając własne zasady i wartości na rzecz społeczeństwa. Pewien poziom konformizmu jest nieodłączny u większości ludzi, ponieważ bez tej jakości nie można skutecznie istnieć w ludzkim społeczeństwie. Ponadto konformizm jest dość skuteczną reakcją obronną, która pozwala nie przyciągać zbyt wiele uwagi.
Żywy przykład konformizmu podał Hans Christian Andersen w bajce „Nowa suknia króla”, w której jedynym nonkonformistą było małe dziecko.
Jednak, podobnie jak w przypadku większości zjawisk, zachowanie konformistyczne ma również aspekty negatywne. Przede wszystkim jest to dobrowolna odmowa wyrażenia opinii. Jeśli dana osoba jest tak bardzo zainteresowana przyjęciem do określonej grupy społecznej, że zawsze jest gotowa poświęcić swój punkt widzenia, oznacza to znaczną degradację osoby. W końcu tacy ludzie stają się niezdolni do samodzielnego myślenia i oceny faktów, zjawisk lub zdarzeń. Paradoksalnie społeczeństwo cierpi z powodu konformistów, ponieważ brak inicjatywy, bezwładności i bierności jego członków prowadzi do stagnacji.
Wielu psychologów, takich jak Erich Fromm, wierzyło, że konformizm jest ceną, którą ludzie są skłonni zapłacić, aby pozbyć się samotności, chociaż niszczy to ich „ja”.