Przeprosiny mogą być bardzo trudne, ale ta umiejętność bardzo pomaga w życiu. Jest istotny w relacjach rodzinnych, potrzebny w pracy, a także będzie przydatny w komunikacji z przyjaciółmi. Istnieje kilka ćwiczeń, które pomogą ci przeprosić.
Instrukcja obsługi
1
Bardzo trudno jest prosić o wybaczenie, jeśli uważasz się za słusznego, zawsze brzmi to fałszywie. Dlatego przed przeprosinami musisz zrozumieć, kto się mylił. Prawie zawsze obaj są odpowiedzialni za każdy konflikt. Aby to zobaczyć, musisz spojrzeć na sytuację z boku lub postawić się na miejscu drugiego uczestnika. Jednocześnie z pewnością znajdziesz te rzeczy, które nie były prawdą z twojej strony. Przeproś za nich, a nie za wszystko, co się wydarzy. Nie możesz tego określić przed osobą, ale w środku, mieć pojęcie o swojej winie.
2)
Możesz nauczyć się przeprosić najpierw na papierze. To dobry sposób na ćwiczenie. Po prostu napisz do osoby list z prośbą o wybaczenie. Lepiej spieraj się o wszystko, najpierw powiedz, o co się myli, a potem zapisz, co zrobiłeś źle. Na koniec porozmawiaj o przebaczeniu. I poproś go, żeby ci wybaczył. Wielu psychologów twierdzi, że nawet jeśli nie oddasz tego listu, nie pokazuj go nikomu, w każdym razie konflikt zostanie rozwiązany i szybko zapomniany. Wszystkie nasze słowa i myśli docierają do odbiorcy na bardziej subtelnych poziomach.
3)
Kiedy uczysz się pisać litery, nie boisz się mówić tego na głos. Dlatego będziesz musiał trenować dalej. Najpierw musisz przymierzyć swoich ulubionych ludzi. Zacznij od małżonka lub rodziców. Następnym razem, gdy przeklinasz, zobacz, co robisz źle. Znaleźć swoje błędy jeszcze raz, a po kłótni idź w górę i poproś o wybaczenie. Nie musisz padać na kolana, nie musisz płakać i błagać. Wystarczy powiedzieć: „w niektórych momentach się myliłem”.
4
W pracy musisz także nauczyć się przepraszać. Ale tutaj formularz może być bardziej formalny. Na przykład powiedziałeś komuś coś ważnego, ale jednocześnie lekko podniosłeś głos. Okoliczności mogą być inne, pewna nerwowość może zakłócać adekwatność, więc nie jest to śmiertelne. Ale warto przeprosić, w tym przypadku zabrzmi to tak: „Przepraszam za mój ton, jestem zmęczony tego dnia. Ale posłuchaj tych moich słów, były prawdziwe”. Ponownie nie musisz się upokarzać, te słowa nie obniżają cię, są tylko dowodem profesjonalizmu.
5
Najtrudniejszą rzeczą jest przeprosić dzieci. Ważne jest tutaj, aby nie rezygnować z władzy, ale nie naruszać praw dziecka. Ważne jest, aby wszystko wymawiać spokojnie, bez łez. Wyjaśnij dziecku, co się stało, porozmawiaj o przyczynach i konsekwencjach. Jeśli podniosłeś głos, nie pomyliłeś się i dlaczego tak jest - musisz powiedzieć. Pamiętaj, aby powiedzieć, że kochasz dziecko, że nie jesteś zły na niego lub na siebie. Zwykle do 10 lat ludzie zaczynają szukać przyczyn irytacji u dorosłych, należy to rozwiać. Pamiętaj jednak, że nie trzeba kupować przebaczenia, nie musisz od razu zgadzać się na zakup jakiejkolwiek zabawki lub lodów. Jest to akt pojednania i może się zdarzyć bez łapówek.