Dlaczego człowiek się boi?

Spisu treści:

Dlaczego człowiek się boi?
Dlaczego człowiek się boi?

Wideo: Czego szatan panicznie się boi? - Egzorcysta, nr 8 (48) 2016 2024, Lipiec

Wideo: Czego szatan panicznie się boi? - Egzorcysta, nr 8 (48) 2016 2024, Lipiec
Anonim

Trudno jest znaleźć kogoś, kto nigdy nie doświadczył strachu. Ktoś boi się psów, ktoś jest wysoki, ale są ludzie, którzy doświadczają negatywnych uczuć z powodu strachu przed samotnością lub stratą. Przyczyny tych emocji leżą w głębokim dzieciństwie, a niektóre zostały odziedziczone.

Każda osoba reaguje na strach na swój własny sposób. Niektóre z nich wykonują ruch aktywnie, podczas gdy inne zamrażają się i nie mogą się ruszać. Oczywiście obawy społeczne są mniej wyraźne niż te, które stanowią zagrożenie dla życia, ale mogą również utrudniać szczęśliwe życie.

Osobiste doświadczenie

Wiele obaw rodzi się z osobistych doświadczeń. Od najmłodszych lat człowiek stale rozwija przestrzeń, uczy się z nim współdziałać. Z tego powodu rodzą się obawy domowe, które pomagają chronić ciało, na przykład strach przed otwartym ogniem. Dzięki niemu osoba nie włoży ręki do ognia ani nie dotknie gorącego czajnika. Te emocje są przydatne, ponieważ pomagają nie zostać kaleką.

Strach przed zdradą, strach przed samotnością również wyrastają z tego, co zostało doświadczone. Po poważnych wstrząsach, bólu emocjonalnym powstają pewne bloki, które zapobiegają ponownemu popadnięciu w trudne okoliczności. Nie zawsze jest to pozytywne, ponieważ takie emocje mogą powodować lęk przed ponownym małżeństwem, nową pracą lub przyjaźnią z ludźmi. Aby pozbyć się takich doświadczeń, czasami musisz skontaktować się ze specjalistą.

Obawy przed porodem

Istnieją obawy, których dana osoba doświadcza, ale nie są one oparte na osobistym doświadczeniu. Niektórzy boją się głodu, co wyraża się w ogromnych zapasach produktów, w chęci ukrycia czegoś na przyszłość. I chociaż nigdy nie byli bez jedzenia, nigdy nie żyli bez czegoś ważnego, mają takie emocje. Zwykle jest dziedziczony.

Dziecko w wieku do jednego roku przyjmuje zachowania rodzicielskie. Nadal nie może myśleć jak dorośli, ale reakcje na niektóre rzeczy są dla niego jasne, po prostu kopiuje je do swojej podświadomości. Jeśli matka martwiła się o pieniądze, jeśli uważała je za zło lub źródło negatywności, dziecko może łatwo dostosować tę postawę. Wtedy, w wieku dorosłym, musi się pojawić, nie pozwoli mu zarobić dużo, ograniczy jego dochód. Strach przed potępieniem jest również przekazywany, a w procesie wychowania również nasila się, a osoba prawie całkowicie traci swoją opinię, zaczyna zależeć od tego, co myślą inni.