Upór i bezkompromisowość to dwa największe minusy charakteru człowieka. Tacy ludzie nie rozpoznają opinii innych, uważają swój punkt widzenia za jedyny słuszny i niepodlegający dyskusji i obaleniu. Z tego powodu tacy ludzie często pozostają całkowicie sami, nie mając nikogo, z kim mogliby dzielić swoje radości i smutki.
Nie oznacza to jednak wcale, że ten moment został pominięty i wszystko przepadło, ponieważ zawsze możesz nauczyć się zachowywać inaczej i zacząć normalnie komunikować się z ludźmi wokół ciebie. Pomoże to uzyskać porady doświadczonych psychologów.
1. Przed wyrażeniem własnej opinii na dowolny temat, najpierw zastanów się kilka razy, co dokładnie powiesz.
2. Naucz się słuchać i rozumieć, o czym mówią inni panelerzy.
3. Zawsze pamiętaj, że wszyscy ludzie są różni i różnie rozumują. Każdy może mieć rację na swój sposób, więc nie spiesz się z kłótnią.
4. Pamiętaj, że wszyscy ludzie mogą popełniać błędy, więc nie używaj ich wobec nich.
5. Pamiętaj, kiedy zaczęły się twoje problemy z komunikowaniem się z innymi ludźmi i spróbuj zrozumieć, co było przyczyną.
6. Zrozum dokładnie, co czujesz, gdy obalasz słowa wypowiedziane przez rozmówcę: radość, duma, smutek, irytacja itp. Jeśli zrozumiesz, jakie uczucia przytłaczają cię w tej chwili, powód tego zachowania stanie się dla ciebie jasny.
Powody niemożności liczenia się z opiniami innych osób
Może istnieć kilka powodów, dla których dana osoba nie jest w stanie słuchać i akceptować argumentów innych osób:
1. Egoizm. Ludzie z samolubnym charakterem wcale nie są przyzwyczajeni do przyjmowania opinii innych osób niż ich własne. Wierzą, że wszystko, co mówią, jest ostateczną prawdą, a ich słowa nie podlegają obaleniu.
2. Kompleksy dziecięce. Dość często dzieci cierpiące na kompleksy niższości lub nadmierną nieśmiałość nie są w stanie znaleźć wspólnego języka z innymi ludźmi. Kiedy dorastają, stają się zamknięte, bezkompromisowe i uparte, co nie pozwala im zaakceptować faktu, że inni ludzie mogą mieć rację.
3. Niewłaściwe wychowanie i pobłażliwość. Kiedy rodzice są zbyt zajęci i nie mają wystarczająco dużo czasu, aby poradzić sobie z dzieckiem, a jedynie kupić swoją miłość i przywiązanie, uczy się, jak osiągnąć, co chce. Widząc, że rodzice oddają mu się we wszystkim i nie kłócą się, rozumie swoją wyższość nad ludźmi i uczy się nimi manipulować. Dlatego w dorosłym, niezależnym życiu nie wie, jak słuchać i zgadzać się ze swoimi rozmówcami.