Temperament jest jedną z cech osobowości człowieka, która wyraża się w osobliwościach jego zachowania, jednej lub drugiej reakcji na wydarzenia oraz dynamice różnych procesów mentalnych. Istnieją cztery główne typy temperamentu, które zostały sklasyfikowane przez starożytnego greckiego lekarza Hipokratesa. Później rosyjski naukowiec Pavlov podsumował podstawy naukowe tego nauczania, dowiadując się, że temperament ma podstawę fizjologiczną - połączenie podstawowych właściwości procesów nerwowych. Każda osoba ma inną.
Instrukcja obsługi
1
Jeśli zauważysz, że dana osoba szybko zjednoczy się z ludźmi, dość łatwo przechodzi z jednego rodzaju działania na inny, jest dobrze opanowana w nieznanym środowisku i nie lubi monotonne czynności, najprawdopodobniej jest osobą optymistyczną. Tacy ludzie mają wyrazisty wyraz twarzy i gesty, ale jednocześnie łatwo kontrolują swoje emocje. Optymistyczni ludzie zwykle mówią głośno i wyraźnie, są optymistami, ale szybko zmieniają nastrój, przechodząc od żalu do radości, od zabawy do smutku. Posiadacz takiego temperamentu może być bardzo aktywny i aktywny, jeśli są zainteresowani. Ale gdy tylko optymizm zaczyna się nudzić z powodu monotonii jego działalności, doświadcza letargu, traci zainteresowanie procesem.
2)
Jeśli osoba, której temperament musi zostać określony, jest bardzo pobudliwa i niezrównoważona, często zirytowana, działa szybko, pod wpływem impulsu, prawdopodobnie jest tolerancyjna. Ci, którzy mają z natury trudności, ale ich siła może szybko wyschnąć, ponieważ podaż energii nerwowej jest niewielka. Wtedy taka osoba podupada, zirytowana, wchodzi w konflikt. Zgody są zwykle pochopne, rozmowne, czasem zbyt przesadne wobec innych, zbyt proste, a nawet niegrzeczne.
3)
Jeśli twój „eksperymentalny” jest powolny i niespieszny, a jednocześnie najczęściej spokojny, prawdopodobnie jest flegmatyczny. Tacy ludzie są zwykle zrównoważeni, w swoich działaniach zawsze wykazują wytrwałość i troskliwość, doprowadzają do końca to, co zaczęli. Flegmatycy nieco spowolnili wszystkie procesy umysłowe, więc są spokojni i opanowani, powściągliwi, nie okazują wyraźnie swoich uczuć, trudno ich doprowadzić do szaleństwa. Czasami (w niesprzyjających warunkach) przedstawiciele tego temperamentu rozwijają bezwładność i obojętność na życie, ludzi, siebie.
4
Jeśli osoba, której temperament diagnozujesz, jest głęboko „sama w sobie”, łatwo podatna na zniewagi, bardzo martwi się problemami i nie lubi nowych znajomych, zatłoczonych firm, zmiany scenerii, jest to najprawdopodobniej osoba melancholijna. Tacy ludzie są łatwo podatni na zagrożenia, cierpią bardzo, nawet z powodu drobnych dolegliwości, chociaż na zewnątrz zwykle nie wykazują wyglądu. Mają powolne procesy umysłowe, ale w przeciwieństwie do ludzi flegmatycznych, uczucia są silne i głębokie. Melancholia podatna na samotność i izolację, ale w znanym środowisku jest w stanie doskonale poradzić sobie z każdym zadaniem.
Zwróć uwagę
Szczególny temperament w czystej postaci jest rzadki. Zwykle ludzie łączą cechy kilku, na przykład „melancholijny optymizm” itp.