Jest taki stary medyczny żart, że „nie ma zdrowych ludzi, są tylko ludzie niezbadani”. Jeden z wiodących niemieckich psychologów na początku XX wieku, Alfred Adler sformułował podobne stwierdzenie dotyczące psychologii osobowości. Z niektórych pozycji to stwierdzenie naprawdę zasługuje na uwagę.
Definicja normalnej osoby
„Normalni ludzie to tacy, których mało wiesz” - powiedział Adler. Biorąc pod uwagę, że Alfred Adler jest założycielem indywidualnego systemu psychologii, warto słuchać jego punktu widzenia. Przede wszystkim należy jednak określić terminologię, a zwłaszcza samą koncepcję normalności. W medycynie (w tym psychologii) norma odnosi się do pewnego stanu organizmu, który nie szkodzi jego funkcjom. Z drugiej strony psychiatrzy definiują stan normalny jako zestaw wskaźników odpowiadających pewnym oczekiwaniom i pomysłom.
Postawa Zygmunta Freuda wobec Alfreda Adlera była początkowo dość lojalna, ale w późniejszych listach założyciel psychoanalizy nazwał Adano paranoikiem, twierdząc, że wysunął „niezrozumiałe” teorie.
Zasadniczo na tej podstawie można powiedzieć, że „normalna osoba” jest dość elastyczną definicją, która w dużej mierze zależy od ocen wartości innych osób, które uważają się za normalne. Oczywiście, ponieważ mówimy o interakcjach społecznych, należy wziąć pod uwagę opinię społeczeństwa, ale nie możemy zapominać, że nawet bardzo duża liczba osób może popełniać błędy. Jest to szczególnie widoczne na przykładzie średniowiecznych uczonych, którzy zostali dotkliwie odrzuceni przez nich swoich odkryć i pomysłów, a niektórzy zostali nawet straceni.