Wszyscy ludzie są śmiertelni. Wcześniej czy później wszyscy będą musieli przekroczyć linię oddzielającą byt od nieistnienia. Nic dziwnego, że ludzie wciąż się zastanawiają i zastanawiają się: jaki los czeka ich poza tą granicę? A strach przed śmiercią jest do pewnego stopnia nieodłączny od każdej osoby, nawet odważnego. Po prostu ktoś jest w stanie go stłumić z powodu cech charakteru lub przekonań religijnych, a od kogoś przyjmuje formę prawdziwej paniki, obsesji.
Instrukcja obsługi
1
Po pierwsze, dowiedz się, dlaczego ten strach istnieje i jest tak uparcie trzymany. Tak, ponieważ nadal nie ma jasnego zrozumienia: „Co będzie dalej?”. To nieznane, niepewność, która otacza śmierć i wszystko, co się z nią wiąże, tajemnicza i złowroga aura, która wywołuje strach. Bardzo dobrze powiedziane na ten temat w słynnej książce D. Defoe o Robinsonie Crusoe: „Co wiemy, mniej męczy nas przerażeniem niż zaniedbaniami i spekulacjami”.
2)
Teraz, po otrzymaniu odpowiedzi na to pytanie, wezwij zdrowy rozsądek i zimną logikę o pomoc. Pomyśl: jeśli ktoś, obawiając się niepewności, tajemnicy, dręczy się strachem, wyobraża sobie najgorsze, komu go pogarsza? Tak dla siebie! To nie jest życie, ale zwykła udręka.
3)
Weź się w garść, odeprzyj obsesyjne myśli. Zainspiruj się: „Nadal żyję i cieszę się z życia, i tam będzie to widoczne!”.
4
Ludzie religijni często pokonują strach przed śmiercią, ponieważ wierzą w nieśmiertelność duszy. Według ich poglądów umiera tylko ciało - śmiertelna skorupa, a dusza nadal żyje. Jakie argumenty mogą pocieszyć ateiści? Na przykład: „Nie wierzymy w Boga, ale Wszechświat jest tak skomplikowany, ma tak nieskończoną różnorodność, że idea wieczności życia jest całkowicie do przyjęcia. W końcu wieczność może istnieć w wielu różnych formach, po prostu jeszcze o niej nie wiemy „
5
Od dawna wiadomo: bezczynność jest matką wszystkich wad. Kiedy osoba jest naprawdę zajęta, po prostu nie ma czasu ani chęci, aby leczyć, oddawać się ciężkim myślom. Oczywiście nie należy tego rozumieć zbyt dosłownie - mówią, że musimy pracować do wyczerpania, wtedy nie będzie strachu przed śmiercią. Ale osoba, która żyje w pełni, jest zajęta niezbędną, przydatną pracą, ma ciekawe hobby, hobby, szczerze cieszy się życiem. A myśli o śmierci odwiedzają go bardzo rzadko.