Jak często ludzie nie mówią, kim naprawdę byli. Częściej mówią nie to, co myślą. Najlepszym przyjacielem kłamstw jest cisza, półprawda. Kłamstwa mogą być duże i małe, ale nieszkodliwe kłamstwa z dzieciństwa mogą prowadzić do kłopotów, a niedociągnięcia przeradzają się w kłopoty opóźnione. Istnieją jednak sztuczki, aby obliczyć oszusta. Kłamstwa wiążą się z napięciem emocjonalnym, przejawiającym się w mowie, ruchach, zachowaniu człowieka. Im rzadziej kłamie, tym bardziej są zauważalne.
Będziesz potrzebować
Spostrzegawczy
Instrukcja obsługi
1
Kłamstwa mają znaki werbalne (mowa) i niewerbalne (zewnętrzne). W mowie pojawia się jako pozbawiona twarzy, szkicowa narracja: minimum szczegółów, twarzy, imion, ogólnych zwrotów. Kłamca boi się zaplątać w zawiłości i unika ich. Im bardziej jesteś przekonany o prawdziwości tego, co zostało powiedziane, tym mniej powodów, by w to wierzyć. Kłamca buduje narrację, oblicza możliwe niebezpieczeństwa, więc wyszukiwanie zatrzymuje się między słowami, pojawiają się rozdarte, niedokończone konstrukcje. Luki są wypełnione pasożytniczymi słowami, wykrzyknikami. Reakcja na twoje uwagi zwalnia (przemyślenie odpowiedzi i przewidywanie rozwoju sytuacji). Rozmówca unika bezpośredniej odpowiedzi, nie może powiedzieć stanowczego tak lub nie, unika lub pogrąża się w drobiazgach. Jako rozpraszający manewr stosuje się gwałtowną zmianę tematu, gdy kłamstwa idą za daleko. W rozmowie z kłamcą staraj się nagle zmienić temat - zobaczysz, że poczuje ulgę.
2)
Psychologowie podkreślają niektóre wypowiedzi, które zdradzają kłamstwa. Kiedy mówca podkreśla swoją uczciwość, może przeklinać wszystkimi znanymi metodami („Przysięgam na zdrowie”, „Podaję rękę przycinaniu” itp.). Unikania odpowiedzi można zazwyczaj rozpoznać po frazach: „Nie pamiętam”, „Nie powiedziałem tego „” „Nie chcę o tym rozmawiać”. Unikanie wyraźnego „tak” lub „nie” odbywa się za pomocą psychologicznego ataku na ciebie: „Sam to powiedziałeś!”, „Szanujesz mnie?”, „Nie wiem, o czym mówię, nie powiedziałem czegoś takiego”, „Nie muszę odpowiadać na takie pytania ”. Czasami rozmówca może próbować zdobyć zaufanie i identyfikować się z tobą: „Jesteśmy do siebie podobni”, „Mam ten sam problem”.
3)
Kłamstwa zostawiają również zewnętrzne znaki. Ponieważ proces ten jest bardzo emocjonalny, wpływa na twarz i ciało. Wyraz twarzy zmienia się: twarz oszusta zmienia kolor na czerwony (krew spływa do głowy), jej usta drgają. On odwraca wzrok, nie odrywając wzroku. Przeciwnie, może on jednak spojrzeć na bliski zasięg. Często mruga, drga powieki, źrenice mogą się rozszerzać (z podniecenia). Odpowiadając na pytania, mruży oczy.
4
Zwykle ludzie rozmawiają w rozmowie, ale gesty kłamcy wyrażają jego kłamstwa i są dla ciebie sygnałem. W rozmowie może dotknąć ucha, potrzeć nos, podrapać oczy. Jeśli jest biżuteria, czasami dokuczają koraliki. Podniecenie zwiększa zapotrzebowanie na tlen, a osoba rozluźnia kołnierz, krawat. Rozmówca stara się zajmować jak najmniej miejsca, staje się ciaśniejszy, wymuszona postawa, ręce jak przyklejone do ciała. Stosowane są również ruchy ochronne: skrzyżowane ręce i nogi (w kostkach), zamknięte dłonie. Kłamca stale wierci się na krześle, nie może znaleźć miejsca dla siebie, wykonuje wiele małych ruchów nogami (poruszanie, stukanie itp.)
5
„Pan body language” Alan Pease zidentyfikował 5 głównych sygnałów zewnętrznych: biegnące spojrzenie, lekki uśmiech, który nie opuszcza twarzy, mikro napięcie mięśni twarzy (cień przebiegł), kontrola reakcji rozmówcy w momencie kłamstwa oraz reakcje wegetatywne na twarzy.
6
Tak więc, rozwijając swoje obserwacje, możesz ustalić, czy mówią ci prawdę. Należy jednak pamiętać, że niektóre znaki mogą być charakterystyczne dla osoby, nawet gdy nie kłamie - po prostu jest. Na przykład ma zwyczaj krzyżowania nóg podczas siedzenia lub rozmowy z uśmiechem. Dlatego jeśli nie studiowałeś zbyt dobrze rozmówcy, ryzykujesz wpadnięciem w „pułapkę Brockau”. Został nazwany na cześć słynnego prezentera telewizyjnego Toma Brockau w Ameryce: jest to błędne założenie ludzkich działań, które są naturalne dla oznak kłamstwa.
Zwróć uwagę
Nie zapominaj jednak o wiecznej mądrości ludu: „Lepsza jest gorzka prawda niż słodkie kłamstwo”.
Przydatna rada
Znając wszystkie powyższe, sam będziesz w stanie kontrolować swoje werbalne i niewerbalne przejawy, kiedy chcesz, aby ktoś wydał. Ale aby uratować twarz, musisz uwierzyć we własną legendę, aby dla ciebie to już nie było kłamstwo. Wtedy inni niczego nie zauważą.