Prawdopodobnie prawie każda osoba spotkała się ze stwierdzeniem, że kiedyś było lepiej i „dokąd zmierza ten świat”. Być może sami jesteśmy nosicielami takich poglądów. Niemniej obiektywnie wydaje się dziwne, że każdy kolejny okres historyczny pogarsza się. Może to jest stereotyp percepcji?
Rzeczywiście, za każdym razem, gdy słyszysz o tym, co kiedyś było lepsze, pojawia się lekkie zakłopotanie. Przeżyliśmy wiele krytycznych, a nawet tragicznych sytuacji w naszym wspólnym przeznaczeniu. W ciągu ostatnich 100 lat miały miejsce rewolucje, kolektywizacja, represje, wojna i wiele innych, które są obiektywnie bardziej złożone i gorsze niż obecny czas, który na swój sposób jest również trudny.
Co zaskakujące, takie powiedzonka były w użyciu zarówno 50, jak i 100 lat temu i najwyraźniej przez cały okres ludzkiej egzystencji. W konsekwencji nie świat się pogarsza, ale z jakiegoś powodu ludzie postrzegają czas jakoś na swój sposób, subiektywnie. Jakie mogą być przyczyny tego postrzegania?
Z reguły, że życie było wcześniej lepsze, mówią ci, którzy mogą porównywać różne czasy, co oznacza, że ludzie nie są już młodzi, przynajmniej dojrzali, a nawet starsi. Jeśli weźmiemy pod uwagę ich osobistą historię, staje się jasne, że ich młodość przypadła na okres, który uważają za najlepszy, ponieważ młodość jest zawsze nadzieją, nadmiarem siły i wiary w życie. Być może ich postrzeganie, które kiedyś było lepsze, wiąże się właśnie z osobistym postrzeganiem tego czasu, który zbiegł się z bardziej pomyślnym okresem ich osobistej historii. Obecny czas, który według nich jest „znacznie gorszy niż wcześniej”, po prostu przypadł na ten okres w życiu, gdy narastają rozczarowania, odpowiednio problemy są subiektywnie postrzegane w odcieniach czerni.
Niezależnie od pory ma własne możliwości rozwoju, a także własne trudności. Osoba w młodości może po prostu lepiej się dostosować i dopasować do swojego czasu, który następnie uważa za najlepszy. Problemy są łatwiejsze do rozwiązania, więcej popędu i wiele trudności, które są teraz rozumiane jako problemy postrzegane jako wyzwanie dla młodzieży.
Kolejny czynnik, na który należy zwrócić uwagę. Człowieka kształtuje kultura otaczająca jego dzieciństwo i, w mniejszym stopniu, jego młodość. Taka jest mentalność, wartości, ideały, charakterystyka relacji, specyfika komunikacji między ludźmi i wiele rzeczy związanych z tym konkretnym czasem. Wszystkie te cechy są mu znane i niejako głęboko w nim zapisane.
Ale co, jeśli nadejdzie inny czas, gdy normy i wartości drastycznie się zmienią? W takim przypadku osoba może czuć się niepotrzebna lub „nie na miejscu”. To nie jest jego świat, nie jego kultura, czuje się jak obcy wśród tych, którzy dopiero zaczynają chętnie wchłaniać nowy czas. Oczywiste jest, że jednocześnie odczuwa on miniony okres jako coś bardziej cennego i zaczyna popadać w nostalgię za „dobrymi czasami”.
Każde nowe pokolenie żyje w nieco nowym świecie w porównaniu do poprzedniego. Wystarczy poczuć różnicę w postrzeganiu życia pokolenia przed pierestrojką i po niej. Jak zmieniły się piosenki, filmy, książki, moda?
Ponadto na postrzeganie życia i jego miejsce ma wpływ stan zdrowia, który pogarsza się z upływem lat, co oznacza, że ma on swój negatywny wpływ.
Nostalgia za przeszłością może również powstać w wyniku kryzysu wiekowego, którego upływ determinuje dalsze postrzeganie siebie i otaczającego świata.
Zatem w tej materii kluczowym czynnikiem jest podmiotowość postrzegania rzeczywistości, a nie realne pogorszenie stanu naszego świata.