Smutek to emocjonalna i duchowa reakcja osoby na dotkliwość straty. Zasmucenie ukochanej osoby lub zwierzęcia jest normalne. Zerwanie może spowodować głęboką depresję. Doświadczając żałoby, odczuwasz smutek, ból, rozczarowanie, a nawet gniew. Fizycznie jesteś nie mniej wyczerpany niż emocjonalnie. Utrata snu i apetytu są częstymi towarzyszami smutku. Jeśli nie przejdziecie wszystkich etapów smutku, nie będzie możliwe zaakceptowanie i przezwyciężenie bólu. Ale nie możesz utknąć na żadnym etapie, ponieważ życie mimo wszystko trwa.
Będziesz potrzebować
- Wsparcie dla bliskich
- Czas
Instrukcja obsługi
1
Dr Elizabeth Kübler-Ross w swojej książce „O śmierci i umieraniu” zidentyfikowała pięć faz emocjonalnych u osób doświadczających smutku:
Odmowa
W pierwszej chwili nie chcemy i nie możemy uwierzyć, że to, co się stało, jest prawdą. Trudno nam zaakceptować to, co się stało, i po prostu temu zaprzeczamy. Nasza psychika stara się nas chronić i przygotowywać na dalsze doświadczenia.
Gniew
Gniew jest ważnym krokiem w procesie żałoby. Pozwala na wybuch gniewu i frustracji. Możemy winić tego, który przyniósł nam złe wieści, a nawet osobę, która nas opuściła. Wydaje nam się, że wyrzucając te uczucia, przynajmniej w jakiś sposób zmniejszamy nieznośny ból. Jeśli czujesz gniew na zmarłego, nie wyrzucaj sobie z tego powodu, zrozum, że jest to również wskaźnik tego, jak drogi byłeś.
Negocjacje
Na tym etapie wiele osób zwraca się do Boga lub bóstw. Zdajesz sobie sprawę z rzeczywistości i powagi straty i próbujesz jakoś spłacić to, co nieodwracalne. Ktoś się modli, ktoś myśli, że chciałby umrzeć zamiast swojej ukochanej.
Depresja
Na tym etapie może być Ci trudno wstać z łóżka, po prostu rano otwórz oczy i wykonuj codzienne czynności. Pustka i drętwienie - są to uczucia, które prześladują żal w tych chwilach.
Przyjęcie
Po zaakceptowaniu incydentu ból, szok, złość i depresja ustępują. Nie oznacza to, że natychmiast zaczynasz czuć się szczęśliwy, ale możesz iść dalej. Akceptacja to proces powtarzający się, gdy w kółko zdajesz sobie sprawę, że to, co się stało, jest rzeczywistością i musisz jakoś dalej żyć.
Zrozumienie tego, co dzieje się w twoim smutku, może pomóc ci przetrwać i poradzić sobie z tym.
2)
Pamiętaj - smutek to normalna reakcja osoby na stratę. Zaakceptuj swój smutek i wszystkie towarzyszące mu objawy fizyczne i emocjonalne. Wyraź swoje uczucia, nie musisz trzymać emocji w środku. Płacz, bij potrawy, rozmawiaj z innymi o tym, czego doświadczasz. Jeśli jesteś osobą ograniczoną emocjonalnie i trudno ci wyrazić swoje uczucia publicznie, znajdź inne wyjście na stres emocjonalny. Pisz litery, rysuj, twórz wiersze.
3)
Nie usuwaj znajomych i krewnych ze swojego życia. Pozwól im ci pomóc. Tak, będzie ci ciężko, ale nie powinieneś odmawiać ludziom okazywania ci miłości i opieki. Daj miejsce na współczucie.
4
Zadbaj o swoje zdrowie. Jeść, nie chcę, chodzić, nie mogę, brać środki uspokajające przed snem. Jeśli Twoja strata jest zerwaniem lub rozwodem, poczuj smak życia - zadbaj o siebie, idź z przyjaciółmi do drogiej restauracji, kup bilety do teatru. Jeśli doświadczasz utraty ukochanej osoby, nie czuj się winny, że żyjesz. Jest mało prawdopodobne, abyś tego właśnie życzył ukochanej, gdyby cię stracił.
5
Pożegnaj się z ukochaną osobą lub stworzeniem, odwiedzając miejsca, w których byłeś razem, gdzie czułeś się dobrze. Niech smutek ustąpi miejsca smutkowi.
Zwróć uwagę
Alkohol i narkotyki nie pomagają radzić sobie ze smutkiem.
Przydatna rada
Jeśli minęło dużo czasu - okres czterech miesięcy jest uważany za krytyczny - ale nadal jesteś w depresji, nie możesz wrócić do zwykłego życia, a ponadto myśleć o samobójstwie, potrzebujesz profesjonalnej pomocy. Zrozum to i poproś kogoś, by polecił ci dobrego psychoterapeutę.