Słownik sugeruje następującą definicję samooceny: „mieć dobrą opinię o sobie”. Wygląda to bardzo prosto, ale niestety łatwiej powiedzieć niż zrobić.
Nie jest łatwo traktować siebie z szacunkiem, ale bardzo ważne jest, aby móc słuchać siebie, a nie opinii nieznajomych. Ale możesz się tego nauczyć, jeśli spróbujesz.
Niestety samoocena jest znoszona przez osobę w młodym wieku. Uczymy się, że status „godny” nie pochodzi z naszej indywidualności, ale jest nabywany poprzez to, co możemy, mamy i jak zachowujemy się publicznie. Bardzo rzadko rodzice uczą dziecko, że muszą także kochać siebie.
Jedną z pierwszych zasad samooceny jest nigdy nie porównywać się z innymi. Poczucie własnej wartości nie ma nic wspólnego z myślą „jestem najlepszy”.
Istnieją również mity, że duma jest równoznaczna z samooceną, a osoba, która stawia swoje potrzeby na pierwszym miejscu, jest egoistą. W naszym społeczeństwie każda forma pozytywnego stosunku do siebie jest powodem do pogardy, to nie jest właściwe. Dumni ludzie nie są pewni siebie, ponieważ stale muszą udowodnić sobie i innym, że są lepsi od nich. A ludzie, którzy wiedzą, jak wyznaczać cele i dążyć do nich, są po prostu pełni poczucia własnej wartości i często nie są samolubni, ale zawsze gotowi pomagać innym. Takie zastąpienie pojęć jest korzystne. Ponieważ tak wygodnie jest kontrolować społeczeństwo.
Musisz się kochać i chwalić siebie, nauczyć się słuchać tego, czego pragnie twoje serce, aby móc odmawiać pomocy ludziom, jeśli ta pomoc jest zagubiona, i nigdy nie „rozlewaj się za nią”. Pierwsze kroki są zawsze trudne, ale dopiero gdy poczujesz, że kochanie siebie jest przyjemne i bardzo korzystne dla siebie, wszystko zacznie się poprawiać.
Poczucie własnej wartości daje ci prawo do wyboru. Jeśli na przykład zerwałeś ze swoim partnerem, zawsze masz wybór: cierpieć lub żyć dalej. Zawsze trudno jest dokonać wyboru, ponieważ pozbawienie się samego człowieka jest naturalne - mutować się w czterech ścianach i płakać nad fotografiami. Ale są powody do jakiejkolwiek separacji, a ponieważ tak się stało, najprawdopodobniej nie ma czego żałować. Dlatego bardziej wskazane jest, aby zdobyć odwagę i pozwolić sobie dojść do wniosku, że jest to jeszcze lepsze.
W rezultacie z poczucia własnej wartości możesz zaoszczędzić dużo siły i energii od czasu, gdy sam siebie „zgniłeś”. Możesz nauczyć się patrzeć na świat pozytywnie, zacząć być bardziej otwarty na świat. Szanując samego siebie, osoba musi podążać ścieżką, którą lubi, i podąża nią łatwo i naturalnie.