Prowokujące pytania można zadawać zarówno publiczności, jak i osobiście. Zwykle ich celem jest zniechęcenie, zawstydzenie ich, a w sporze często służą jako broń, aby potwierdzić swój punkt widzenia i zmiażdżyć przeciwnika. Czy istnieją skuteczne sposoby na przeciwdziałanie temu?
Jedną z powszechnie stosowanych technik mylących osobę jest osobiste pytanie, na przykład: „Czy to prawda, że byłeś słabym uczniem w szkole?” Takie pytanie wprawia w zakłopotanie i zmusza do usprawiedliwienia, ponieważ przyznanie się do bycia sobowtórem oznacza utratę władzy. Nawet jeśli to pytanie jest początkowo fałszywe i naprawdę studiowałeś w pierwszej piątce i uzyskałeś czerwony dyplom, próba usprawiedliwienia się podważa kompetencję do rozwiązywania niektórych problemów. Udowodnienie, że „nie jestem wielbłądem” jest zawsze niekorzystne. A prowokator, zyskując przewagę, uspokaja się i dalej wyznacza linię. Możesz pomyśleć o wielu takich pytaniach, mogą być śmieszne, nieodpowiednie, a nawet wulgarne, a to nie przeszkadza prowokatorowi.
Wtedy wszystko zależy od zdolności do zachowania. Możesz wyjść z tej sytuacji w najprostszy sposób: spójrz ściśle na prowokatora, poczekaj krótką przerwę, a następnie kontynuuj rozmowę na swój temat. Ta technika zabija dwa ptaki jednocześnie jednym kamieniem - po pierwsze nie zacząłeś wymawiać i tracić wiarygodności, a po drugie odsłoniłeś prowokatora jako osobę, która nie jest godna mu odpowiedzieć. Zwykle ta technika pozwala ci ją oblegać.
Ponadto każde niewygodne pytanie można zamienić w żart. To usuwa istotę zastrzyku i zwiększa wiarygodność. Na przykład nieszczęsny krzyczy: „Mówisz kompletny nonsens”. Pauza Już nie może się doczekać waszego zamieszania i chęci usprawiedliwienia. I zadaj mu pytanie na pytanie: „Skąd znasz moją ciotkę?” Najprawdopodobniej zacznie narzekać, że nie zna żadnej ciotki, że tłumaczysz temat itp. A potem ujawniasz karty: „Przez długi czas krytykowała mnie tymi słowami”.
Możesz zrobić kilka takich pustych miejsc i użyć ich, jeśli masz trudne spotkanie. Można ich używać nie tylko dla dużej publiczności, ale także w bliższym gronie, a nawet jeden na jednego.
Znaczenie prowokujących pytań jest bardziej psychologiczne. Dlatego można je łatwo zneutralizować, jeśli zwrócisz uwagę na samego pytającego i ujawnisz jego negatywną motywację. Ta technika jest fachowo stosowana przez naszego prezydenta. Kiedyś zadano mu niewygodne pytanie na konferencji prasowej, na którą odpowiedział, że oczywiście rozumie, że osoba, która zadała pytanie, popiera interesy swojej gazety, która jest finansowana z tego i tamtego, a ich aspiracje są zrozumiałe
„. Po takim wprowadzeniu surowość pytania natychmiast opadła, a następnie można było spokojnie odpowiedzieć merytorycznie lub skierować argument w innym kierunku.
Inną opcją dla tej techniki jest zwrócenie uwagi na osobistą motywację prowokatora. Na przykład możesz powiedzieć: „Rozumiem, że chcesz się w ten sposób zapewnić, ale teraz nie czas na to”. Taka odpowiedź prawie zawsze trafi do prowokujących pytań, ponieważ ich autorzy naprawdę twierdzą, a jeśli się uda, cieszą się swoją wyższością. Jeśli okaże się, że wskazano na tę motywację, dotkliwość ataku zostanie wyrównana, a sam atakujący będzie zniechęcony.
W przypadku stosowania jakichkolwiek metod neutralizacji prowokacyjnych kwestii niezwykle ważny jest spokój i wyciszenie. Jeśli spokojnie napotkasz ostry problem, o wiele łatwiej jest go zneutralizować niż w przypadku, gdy naprawdę boli i pojawia się poważne podniecenie. Odbywa się to podczas szkolenia, a nie od razu.
I jeszcze jedna sztuczka - zmiana kontekstu gorącego problemu. Istotą prowokacji jest postawienie cię w niekorzystnym świetle, nie za pomocą faktu, ale za pomocą twojego stosunku do tego faktu. Jeśli wrócisz do pytania o d-lee, możesz się wstydzić, że wyniki w nauce były niskie, i możesz być dumny z tego, że wielu wspaniałych ludzi źle radziło sobie w szkole, ale to nie przeszkodziło im odnieść sukcesu. Wszystko zależy od stosunku do tego faktu.
Na przykład, jeśli powiedziano ci, że jako osoba z tak słabymi wynikami w nauce w szkole, możesz zajmować tak odpowiedzialne stanowisko, możesz odpowiedzieć: „Bardzo się cieszę, że przynajmniej w pewnym stopniu odczuwam swoje zaangażowanie w wielkich ludzi, którzy źle się uczyli w szkole, na przykład, Albertowi Einsteinowi. ”
Lub inne pytanie: „Czy wcześniej również należałeś do partii, którą teraz krytykujesz?” Odpowiedź: „Właśnie go wprowadziłem, aby nauczyć się w praktyce wszystkich jego negatywnych aspektów”.
Podsumowując, możemy powiedzieć, że istnieją skuteczne sposoby neutralizacji prowokacyjnych problemów. Aby się tego nauczyć, potrzeba tylko trochę praktyki.