Poczucie urazy znane jest każdej osobie. Urazy, przenikające serce, zatruwają nastrój, a nawet mogą negatywnie wpływać na kondycję fizyczną. Jak poradzić sobie z zniewagą, aby nie przekształcić się w przedłużającą się depresję?
Jeśli jesteś obrażony, przede wszystkim spróbuj się uspokoić, aby nie popełniać działań w stanie afektu, których konsekwencje będą trudne do naprawienia.
Techniki autotreningowe, spacer na świeżym powietrzu lub, jeśli to możliwe, dowolna procedura relaksacyjna pomogą poradzić sobie z pierwotnymi przejawami urazy. Jeśli obrażasz się w rozwoju, do tego uczucia można dodać całą masę negatywnych emocji: rozczarowanie, zakłopotanie, frustrację, złość, a nawet chęć zemsty.
Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę, że uraza jest najczęściej nieuzasadnionymi oczekiwaniami. Nie otrzymałeś oczekiwanych działań od żadnej osoby i odwrotnie - Twoim zdaniem nie otrzymałeś w ogóle tego, co chciałeś lub zasługiwałeś.
Dowiedz się, czy Twój przeciwnik może wiedzieć, a przynajmniej zgadnij, jakie są Twoje oczekiwania. Rozmawiałeś z nim o swoich aspiracjach, czy po prostu spodziewałeś się, że zgadniesz? Bardzo często kobiety obrażają mężczyzn, oczekując od nich tego, czego nawet nie zgadują.
Włącz samokrytyki i myśleć: może swoją niechęć - przejaw przesadnej miłości własnej, gdy wszystko nie dzieje się w swojej opinii, a ty jesteś jego poglądowe przestępstwa starają się przyciągnąć uwagę. Zatem szczerze mówiąc, musisz przyznać, że zatruwasz życie nie tylko sobie, ale także innym.
Wypróbuj taką technikę psychologiczną, która skutecznie eliminuje poczucie urazy: wyobraźnię wyobraź sobie prawnika przestępcy i próbuj bronić przeciwnika. Jest całkiem możliwe, że zaczniesz odpowiednio się zastanawiać, a następnie będziesz w stanie uzasadnić przestępcę i zrozumieć, dlaczego doszło do nieporozumienia. I zrozumienie to już duży krok w kierunku wybaczenia.
Przebaczenie przestępcy nawet w duszy jest najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić dla spokoju ducha, nawet jeśli nie przeprosiłeś. Po przebaczeniu pozbędziesz się wyczerpujących wewnętrznych monologów i dialogów ze sprawcą i przywrócisz spokój ducha. Sami chrześcijanie jako pierwsi proszą o wybaczenie od swoich przestępców, słusznie wierząc, że sami są winni za to przestępstwo. W tym akcie manifestują się tak wspaniałe ludzkie cechy, jak pokora, mądrość, życzliwość, spokój i hojność.