Pomimo faktu, że osoba ma kontakt ze światem od dzieciństwa, w przyszłości może stanąć przed problemem komunikacji ze środowiskiem społecznym. Rozróżnij problemy wymagające leczenia od tych, które czasami pojawiają się podczas komunikowania się ze społeczeństwem.
Niektóre trudności obejmują:
1. Niemożność obrony swoich interesów, gdy jest absolutnie poprawna.
2. Niemożność wyrażenia uczuć do partnera.
3. Trudności w nawiązaniu kontaktu z zainteresowaną osobą i niezdolność do budowania relacji społecznych.
4. Lęk przed sprzeciwem i niechęć rozmówcy po otrzymaniu wniosku.
Wiele osób, które mają pewne problemy z interakcją w świecie społecznym, obawia się osądzenia. Zwykle to właśnie takie osoby potajemnie marzą o zostaniu przywódcami i naprawdę mają silne cechy przywódcze. Z powodu niemożności wyrażenia swoich myśli i emocji wciąż im się to nie udaje, chociaż mają wszystko, czego potrzebują. Szara maska myszy pomaga zachować spokojną emocjonalną powłokę. Niepewność osoby może wynikać również z faktu, że nie jest w stanie odróżnić odcieni mowy rozmówcy. W wyniku ciągłego nieporozumienia kumulują się nierozwiązane problemy i negatywne emocje.
Aby nabrać pewności siebie, musisz komunikować się z nieznajomymi tak często, jak to możliwe. Może to być tylko kilka fraz z taksówkarzem lub sprzedawcą w sklepie. Aby nauczyć się bronić swoich interesów, musisz zacząć od małych. Doświadczenie daje pewność siebie. Podczas komunikacji nie powinieneś koncentrować się na swoich wewnętrznych doświadczeniach, ponieważ uniemożliwi to zrozumienie emocji i wyrazu twarzy rozmówcy, a zatem nie pozwoli mu być zainteresowanym komunikacją.
Pojęcia komunikacji zewnętrznej i dialogu wewnętrznego nie mogą sobie towarzyszyć. Zazwyczaj procesy te następują jeden po drugim. Dlatego skupienie się na zachowaniu rozmówcy w ożywionym dialogu pomoże uniknąć problemów psychologicznych.
W praktyce psychologicznej istnieje sprawdzona zasada. Stwierdza, że człowiek nie jest nikomu nic winien i że należy żyć zgodnie z jego zasadami moralnymi, a nie w oparciu o oceny innych. Samokrytyka powinna być umiarkowana, a nienawiść do samego siebie nie powinna być wcale. Rozwinięte poczucie winy nie pomoże wysokim osiągnięciom, ale raczej powstrzyma rozwój samorozwoju. Uczciwość wobec samego siebie pomaga nabrać pewności w komunikacji ze światem zewnętrznym, a tym samym stać się osobą odnoszącą sukcesy.