Wielu ludzi odczuwa panikę. Nie tylko zatruwa życie, ale może też narażać je na niebezpieczeństwo - w wyniku paniki człowiek traci zdolność odpowiedniego reagowania na sytuację. Jak nauczyć się opanowania, spokoju i wytrzymałości?
Instrukcja obsługi
1
Główną przyczyną paniki jest samolubstwo człowieka. Ktoś się z tym nie zgodzi, ale jeśli spojrzysz na źródło problemu, możesz zrozumieć, że ludzkie ja jest przyczyną wszystkich lęków i zmartwień. Panika potrzebuje powodu - na przykład boisz się, że źle wyglądasz i martwisz się, co o tobie myślą. Ale gdybyś był głęboko obojętny, kto i co by o tobie pomyślał lub mówił, nie byłoby paniki. Stąd wniosek - konieczna jest zmiana nastawienia do tego, co Cię otacza.
2)
Nie martw się, że ktoś o tobie myśli. Na przykład idziesz ulicą i wydaje ci się, że wszyscy patrzą na ciebie, oceniając twój wygląd i ubrania. Rumienisz się, zawstydzasz się, spoglądasz w dół, przyspieszasz tempo
Jeśli ta sytuacja jest Ci znana, zacznij się od niej zmieniać. Na początek wierzcie, że jesteście bardzo obojętni na przechodniów, wszyscy zajęci ich myślami i czynami. Czy interesują Cię ludzie, którzy Cię poznają? Prawie nie W ten sam sposób nie zwracają na ciebie uwagi. Jesteście im obojętni, nie patrzą na was. A jeśli wyglądają, to tylko po to, aby się z tobą nie zderzyć.
3)
Naucz się czuć spokój na ulicy. Nigdy się nie spiesz, niech twój krok będzie spokojny i zmierzony. Jeśli kiedyś zamykałeś się przed ludźmi, teraz zmień sytuację - zacznij na nie patrzeć. Twój pogląd powinien być tylko zainteresowaniem, ciekawością, ale nie uznaniem. Nie osądzaj, tylko patrz. Jest tu tajemnica: jeśli spojrzysz na osobę z zainteresowaniem, nigdy nie zachowa się wobec ciebie agresywnie. Ale to powinno być tylko żywe zainteresowanie, ciekawość dziecka, które zna świat. To ćwiczenie pomoże ci się otworzyć, pozbyć wewnętrznego zwężenia. Jeśli w odpowiedzi na twoją opinię ktoś na ciebie patrzy, w żadnym wypadku nie spiesz się, aby spuścić oczy, nie ukrywaj się. Uśmiechnij się lekko i idź dalej.
4
Zrób listę tego, co Ci przeszkadza, denerwuje. Praca, relacje z kolegami, przełożonymi, przyjaciółmi, małżonkiem
Znajdź wszystko, co wywołuje panikę. Następnie, metodycznie, bezpośrednio na liście, zacznij zastanawiać się, co się stanie, jeśli twoje najgorsze obawy zostaną potwierdzone. Na przykład boisz się, że możesz zostać zwolniony z pracy. Wyobraź sobie, że zostałeś zwolniony. Czy ta sytuacja będzie dla ciebie końcem świata? W końcu nie, zawsze możesz znaleźć sobie inną pracę. Czy jest lepiej, czy jest gorzej, ale możesz. Więc nie ma sensu torturować się i martwić. Wykonuj dobrze swoją pracę, ale nie martw się o to. I tak we wszystkich pozycjach na liście. Nie zapominaj, że wiele obaw nie jest absolutnie koniecznych do spełnienia. Na przykład boisz się, że Twoje dziecko może zostać złapane w samochodzie, gaz może wybuchnąć w kuchni itp. itd. Takie głupie obawy należy najpierw wyeliminować.
5
Pamiętaj, że najgorsza część twojego „ja” to strach, nerwowość, zmartwienie, panika. Nie karm jej, nie wspieraj jej. Celowo unikaj złych myśli. Poczuj swoją siłę, umiejętność przezwyciężenia wszelkich przeciwności losu. Staraj się być optymistą - miej nadzieję na najlepsze, ale nie martw się, gdy coś pójdzie nie tak. Obniż poziom swoich ambicji i roszczeń, pomoże to uwolnić się od ogromnej warstwy emocji. Chodź bardziej w naturze, chodź do teatrów, muzeów, czytaj dobre książki. Skoncentruj się na tym, co dobre, a zobaczysz z pierwszej ręki, jak zmieni się twoje życie na lepsze.