Czy od dawna zastanawiasz się nad problemem niskiej samooceny i chcesz zwiększyć pewność siebie? Kilka zaleceń pomoże ci rozwinąć swoją osobowość i zwiększyć poczucie własnej wartości.
Każda osoba jest indywidualna, a jej pewność siebie zależy tylko od jej własnych wysiłków. Aby to zrobić, musisz popracować nad sobą, co pomoże trochę informacji na temat samooceny. Sama koncepcja ta stanowi element cech osobowości. Niska samoocena nie prowadzi do pożądanych rezultatów w życiu, szkodzi budowaniu kariery, powoduje własne niezadowolenie. Wysoki poziom pewności siebie pozwala osiągnąć większy sukces.
Czynniki wpływające na rozwój poczucia własnej wartości
Niemożliwe jest zrozumienie własnej psychologii bez głębokiej introspekcji, badania różnych zjawisk i przyczyn ich powstawania. Spróbujmy zrozumieć czynniki i okres rozwoju niskiej samooceny.
Rodzice - główny czynnik wpływu
Główny moment kształtujący znajduje się w dzieciństwie każdego z nas. Jest to czas, w którym określa się cechy osobowości, dotyczy to również samoświadomości. I to rodzice odgrywają główną rolę w kształtowaniu niskiej samooceny.
Jak leci? Czynnikami wyzwalającymi jest brak troski, czułości i uczestnictwa najbliższych osób. Kolejną kwestią jest brak właściwej uwagi dla dziecka. Nadmierne wymagania rodziców i regularna krytyka również wpływają na kształtowanie samooceny dzieci.
Najbardziej traumatyczne w tym przypadku są cechy porównawcze. Rodzice, komentując swoje dziecko, podają jako przykład inne dzieci, uważając je za lepsze. Takie podejście ma negatywny wpływ na psychikę niemowląt, nie doceniając samooceny. Z tego powodu w wieku dorosłym stają się nieśmiałymi, odizolowanymi, niepewnymi osobowościami.
Z reguły są to skrajne przejawy negatywnego postrzegania samego siebie. Często obniżona samoocena powoduje, że ludzie czają się, umiejętnie powstrzymując swoją esencję. Czasami ich poczucie niepewności kryje się za wyzywającym, aroganckim zachowaniem. Człowiek po prostu boi się, że jego osobista porażka otworzy się na innych ludzi.
Wpływ rówieśników na kształtowanie poczucia własnej wartości
Drugim najważniejszym czynnikiem wpływającym na samoświadomość jest relacja z rówieśnikami. Lokalizacja innych osób dla osoby rosnącej jest znacząca. Rówieśnicy mogą podnieść broń przeciwko dziecku z powodu jego nieprzestrzegania jego standardów. Ponadto mogą to być zarówno wady, jak i zalety. W rezultacie staje się wyrzutkiem społeczeństwa, rówieśnicy wysyłają mu negatywne wypowiedzi, krytykują.
Z biegiem czasu ten negatywny ślad odcisnął się w umyśle, powodując niską samoocenę. Dorastając, taka osoba będzie postrzegać siebie gorzej niż w rzeczywistości. Najprawdopodobniej doświadczenia dzieci będą tworzyć osobowość polegającą na wątpliwościach i samodzielności.
Są chwile, że decydujący czynnik nadal pozostaje po stronie rodziców. W tym przypadku rówieśnicy nie mają tak imponującego wpływu. Pamiętaj o latach szkolnych. Prawdopodobnie wszyscy w klasie mieli takich rówieśników. W szkole dzieci uważały je za wadliwe, stały się zamknięte. Ale jako dorośli niektórzy z nich odnosili sukcesy w pracy i wśród rówieśników. Z reguły takie przypadki są dość rzadkie.
Dlatego główna odpowiedzialność spoczywa na rodzicach. Powinni wiedzieć, czy dziecko ma problemy w szkole i pomagać mu pod każdym względem. Należy nauczyć dziecko odpowiednio postrzegać krytykę i kpiny, nie koncentrując się na nich. To w dużej mierze determinuje rozwój życia dziecka w przyszłości. Bardzo trudno będzie mu zrozumieć sytuację i poprawnie postrzegać siebie, zwiększać samoocenę.
Bezpośrednie środowisko to kolejna dźwignia
Niestety, formowanie niskiej samooceny jest możliwe także w wieku dorosłym. Z reguły wpływ na to ma bezpośrednie otoczenie danej osoby. Może zacząłeś zauważać brak pewności siebie, swoich mocnych stron? Następnie należy dokładnie ocenić bliskich przyjaciół, przyjaciół, z którymi często się komunikujesz.
Zauważ, że wśród nich są tacy, którzy lubią oczerniać, traktować innych z despotyzmem, poniżać i tłumić każdego swoim autorytetem. Czy też są przeciwne osoby, które lubią narzekać, zawsze są niezadowolone ze wszystkiego, pasywnie odnoszą się do życia? Komunikacja z takimi ludźmi ma negatywny wpływ na samoocenę.
Jest jeszcze jedna opcja dla takich „przyjaciół”, którzy lubią nieustannie „drażnić się”, drażnić i obrażać, jakby żartowali. Gdy tylko poinformujesz ich o swoich planach i obiecujących przedsięwzięciach, natychmiast podejmą się one zaprotestować i zniechęcić.
Po kontakcie z takimi „przyjaciółmi” dochodzi do skrajnej depresji. Znika pragnienie działania, zrobienia czegoś, poprawy życia. Być może trzeba przecenić potrzebę takich towarzyszy i komunikacji z nimi.