Carl Gustav Jung jest znany jako współpracownik szkoły psychoanalitycznej Z. Freuda i założyciela psychologii analitycznej. W swoich badaniach odkrył, że proces kształtowania relacji „podmiot-przedmiot” wynika z określonych postaw wewnętrznych. Pod tym względem zidentyfikowano dwie główne, przeciwne grupy.
Natura zna tylko dwa sposoby zachowania żywotności jednostki. W pierwszym przypadku obserwuje się dość wysoką płodność i stosunkowo niską obronę organizmu. W drugim - różnorodne środki samoobrony u osoby o stosunkowo niskiej płodności. Jeśli to prawo biologiczne zostanie zastosowane do ludzi, okaże się, że jedna grupa koncentruje się na przedmiotach i wydarzeniach świata zewnętrznego, a druga - kieruje większość energii na tworzenie subiektywnego komfortu. Analiza tych funkcji pozwoliła Jungowi rozróżnić typy ekstrawertyczne i introwertyczne.
