Schizofrenia jest ciężkim zaburzeniem psychicznym, skłonnym do stopniowego postępu. Jednym z niebezpieczeństw związanych z tym stanem jest skłonność do samopomocy (powodująca samookaleczenie) i skłonności samobójcze. Według statystyk medycznych ponad 10% osób ze schizofrenią popełnia samobójstwo.
Natychmiastowe myśli o rozliczaniu się z życiem lub o samookaleczeniu, a także o konkretnych próbach i działaniach mogą objawiać się zarówno w chwilach zaostrzenia stanu psychicznego, jak i w sytuacji remisji.
Okres psychozy
W przypadku schizofrenii typowe są momenty remisji - tak zwane „jasne odstępy”, kiedy nie ma objawów psychozy - i okresy nawrotu choroby. Nawroty objawiają się bezpośrednimi objawami psychozy, która towarzyszy temu stanowi patologicznemu. Ryzyko samobójstwa w chwilach psychozy zwykle bardzo wzrasta. Dlaczego tak się dzieje?
- Wśród szalonych pomysłów, które pojawiają się u osoby ze schizofrenią, dominują myśli o samobójstwie i samookaleczeniu.
- Jeśli wśród „produktów” choroby występują halucynacje, ryzyko samobójstwa staje się jeszcze większe. Często halucynacje - wzrokowe i słuchowe - mogą przybrać formę rozkazującą, to znaczy nakazującą choremu bezpośrednie rozkazy. Do takich rozkazów może należeć postawa wyrządzania sobie krzywdy fizycznej. Ponadto halucynacje mogą być tak przerażające, że osoba, niezdolna do kontrolowania swojego stanu, może próbować odebrać sobie życie, tylko aby pozbyć się strachu i niepokoju, paniki.
- Zamieszanie, które jest typowe dla zaostrzenia schizofrenii, może również stać się podstawą pewności siebie lub prób samobójczych.
- Oddzielnie występujące od halucynacji i złudzeń, irracjonalny strach, patologiczny niepokój, bolesny niepokój mogą popchnąć chorego do strasznych działań.
- Często podczas psychozy pacjent zachowuje się gwałtownie, niespokojnie, niekontrolowany. Ma utratę snu, aktywność ruchowa jest bardzo zwiększona i tak dalej. W takim stanie, bliskim wpływu, dana osoba może zdecydować o każdym działaniu, w tym o samobójstwie.
Okres remisji
Schizofrenia to choroba, która nawet w chwilach spokoju jakoś przypomina siebie. Może się to zdarzyć za pomocą pewnych wad osobowości, które stopniowo się zwiększają lub z powodu utrzymującego się stanu depresji, czasem ciężkiego.
Zaburzenia depresyjne i bez wzmocnienia z innej patologii psychicznej w niektórych przypadkach są podstawą do wyrządzenia sobie krzywdy, próby samobójstwa. W połączeniu ze schizofrenią stan depresyjny wywołuje jeszcze trudniejsze myśli, lęk i tak dalej. Ponadto w niektórych przypadkach depresja może pojawić się na tle bezpośredniej psychozy.
Podczas remisji z depresją osoba ze schizofrenią stale powraca myślami do ostatnich epizodów nawrotu choroby. Obrazy, pomysły, odczucia stają się natrętne, wyczerpujące, wyczerpujące i mogą prowadzić do śmierci. W takim przypadku samobójstwo jest postrzegane przez pacjenta jako rodzaj zbawienia lub opcji samookaleczenia.