Żyjemy w czasach, w których nawet najstarsze pokolenie wie, jak korzystać z Internetu, na drukarkach 3D tworzone są narządy, dzieci rodzą się z trojga rodziców, a ludzie wkrótce wylądują na Marsie. Myślimy, że kontrolujemy wszystko, ale tylko dopóki jakiś czarny kot nie przekroczy naszej ścieżki lub nie zepsuje się lustro w domu. I tu zaczyna się podróż w czasie przez kilka stuleci, a czasem tysiąclecia. Uprzedzenia żyją w podświadomości, angażują się i asymilują z niewiarygodną prędkością, są zautomatyzowane i okresowo ujawniają się w rzeczywistych sytuacjach.
Jakie są uprzedzenia?
Uprzedzenia, które są tak ściśle powiązane z życiem, są w rzeczywistości wielowiekowymi praktykami wyrównania równowagi życiowej tradycyjnych społeczności. Ludzie mieli bardzo szczególne podejście do pojęcia normy i jej utrzymania na odpowiednim poziomie. Aby go nie naruszać, wymyślono pewne zasady, które „poinstruowały” członków społeczności w kwestii ich zachowania. Jeśli nastąpiłyby odchylenia, nosiciele tradycji stosowali techniki samoobrony, tworząc alternatywne sposoby wyjścia z sytuacji granicznych - magiczne przeciwdziałania.
Przede wszystkim więc uprzedzenia do noszenia tradycyjnego folklorystycznego obrazu świata są takimi znakami ostrzegawczymi, które odpowiednio przestrzegane powinny chronić przed naruszeniem ustanowionej harmonii. A jeśli nie, to zawsze będzie antidotum, aby przywrócić wszystko do tak zwanej normy. Premia pochodzi z prognoz na przyszłość, dla stabilności super-superbachuvan.
Brzmi jak coś z okresu „przed edukacją”, dlaczego nadal w nie wierzymy?
Istnieje kilka ważnych czynników. Pierwszym czynnikiem jest wiara w potęgę własnych umiejętności. Nie zawsze chcemy przyznać, że sami jesteśmy odpowiedzialni za nasze życie. Przyznaj się, o wiele wygodniej jest winić czarnego kota lub sąsiada pustym koszem za nieudany egzamin lub spóźnienie się na rozmowę kwalifikacyjną. Jest to tak mały, ale bardzo ważny prymitywny hack życia, który usuwa odpowiedzialność z siebie i przenosi ją na wyższe moce, zmarłych przodków lub los.
Drugim czynnikiem (który logicznie wynika z pierwszego) jest lenistwo. U ludzi praktykę tę czasem wyrażają takie konstrukcje, jak: „Czekam na swoje przeznaczenie”, „Czarny pasek w życiu”, „Bóg pomoże” / „Dla całej woli Bożej”, aw szczególnie skrajnych przypadkach: „Sharo, chodź!”. Wierząc w uprzedzenia, osoba rozluźnia się, ponieważ myśli, że ktoś z góry zdecyduje za niego.
Dzięki temu każdy człowiek kocha stabilność i porządek w swoim życiu. Wynika z tego trzeci czynnik - poczucie kontroli. Tak, może się to wydawać nieco sprzeczne w odniesieniu do dwóch poprzednich czynników, jednak ludzie często wierzą i przestrzegają uprzedzeń właśnie dlatego, że daje im to możliwość poczucia bezpieczeństwa i kontrolowania rzeczywistości. Metoda argumentacji w tym przypadku jest w przybliżeniu następująca: nie chodzę do czarnych kotów, zawsze patrzę w lustro, zapominając o czymś w domu, nie chodzę pod słupami elektrycznymi, nie zostawiam noży na stole na noc, ale do tego mam szczęście i nie mam problemów. Zysk Zysk Dlatego czasami może się to wydawać rodzajem porozumienia kulturowego: dopóki nie naruszysz tych „praw”, twoje życie jest normalne.
George Frankl powiedział, że człowiek jest zwierzęciem, które wytwarza kulturę, koncentrując się na symbolach, używając znaków i przylegając do symboli. Nasi przodkowie uważali świat za system znaków, który można odczytać. Wiele znaków można odszyfrować, rozumiejąc zasadę takiego czytania. Osoba jest zwykle zainteresowana dość ograniczonym zakresem zagadnień, które sprowadzają się do jakości i oczekiwanej długości życia. Dlatego śmierć i porażka są zawsze na szczycie najbardziej zakorzenionych uprzedzeń.