Relacje - i tak skomplikowana sprawa. Bez względu na płeć i wiek stron. Kiedy wszyscy są szczęśliwi, kochanie, przyjaźń, szacunek i wsparcie są proste. O ile trudniej jest utrzymać dobre uczucia, gdy gniew, rozczarowanie, niechęć uporczywie wspinają się na pierwszy plan
Ale w tym przypadku istnieje narzędzie oszczędnościowe - kompromis. To prawda, że tutaj wszystko nie jest tak proste, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Kompromisu nie da się osiągnąć bez jednej bardzo ważnej umiejętności. Możliwość negocjacji. Jak więc wybrać właściwe słowa w konkretnej sytuacji?
Instrukcja obsługi
1
Najpierw musisz zrozumieć, dla kogo lub dlaczego te słowa są „konieczne”. Ostateczny cel został określony: kompromis. Oznacza to, że pełne i wzajemne zrozumienie swoich uczuć i potrzeb jest konieczne, aby jak najlepiej zaspokoić to drugie. W związku z tym powstaje następujące ważne pytanie: jak zrozumieć uczucia i potrzeby innej osoby?
2)
Istnieje jedna dość prosta i jednocześnie niezwykle skuteczna metoda: aktywne słuchanie. Twój obrażony i zdenerwowany przeciwnik sam powie ci wszystko, jeśli nie tylko kiwniesz głową i po cichu spojrzysz mu w oczy, ale aktywnie uczestniczysz w jego historii. Musisz wyjaśnić, że rozumiesz, o czym on mówi, nie obwiniaj go, ale raczej wspieraj go. Jak to zrobić Bardzo prosty - wypowiedz jego spokojny, równy ton. Należy tego dokonać jedynie w krótkich, prostych zdaniach i tylko w formie twierdzącej i tylko własnymi słowami. Na przykład:
Sytuacja: wracasz do domu z pracy, a małżonek nie patrzy na ciebie, jest skupiony, myśli o czymś, nie słucha cię, dobrze lub nie odpowiada na pytania, unika towarzystwa.
Rozwiązanie: należy podejść, usiąść obok, wziąć za rękę (kontakt dotykowy zwykle wzmacnia efekt) i powiedzieć spokojnym głosem: „Jesteś na mnie zły”.
Do czego na przykład może wynikać taka odpowiedź: „Ale co było wczoraj trudne do sortowania w parach skarpet?”
Ty (wszyscy tym samym gładkim, pewnym siebie, spokojnym tonem, zawsze twierdzącym, jakby sprecyzowanym): „Jesteś zły na mnie, że nie rozebrałem wczoraj par w skarpetach”
On: „Przez cały ranek szukałem sparowanych pokoi, musiałem iść na różne sposoby, jak idiota”
Ty (wciąż spokojnie i twierdząco): „Jesteś obrażony, że nie znalazłeś pary skarpet i musiałeś nosić inne”
On: „Szef nie tylko przebiegł, ale także zobaczył te skarpetki i szydzmy
.„
3)
To jest prawdziwy powód! Okazuje się, że sedna sprawy nie ma w tobie, a nawet w skarpetkach, ale w tyranie szefów. Dalszy kompromis będzie znacznie łatwiejszy do znalezienia. Jedno ważne „ale”: musisz powiedzieć sobie o swoich uczuciach. W odniesieniu do tej sytuacji: musisz powiedzieć swojemu mężowi, że byłeś zdenerwowany, że nie rozmawiał z tobą, że martwiłeś się o jego dobre samopoczucie i stan umysłu. Twój przeciwnik musi również zrozumieć twoje uczucia. Nie mam nadziei, że on sam zgadnie. Lepiej działać na pewno. I pamiętaj, kto jest właścicielem informacji, która jest właścicielem sytuacji.