Zerwanie z ukochaną osobą, bez względu na to, kto ją spowodował, jest zawsze traumatyczne. Życie wydaje się puste i pozbawione sensu. Można jednak wyjść z tej sytuacji jako zwycięzca, znaleźć nowe kolory w życiu i otoczyć się wspaniałymi ludźmi.
„Rozstanie to mała śmierć”
Niewielu ludzi jest gotowych na słowa: „Idę”. Nawet jeśli związek dobiegł końca, trudno jest spokojnie przejść ostatni etap. Z psychologicznego punktu widzenia jest to normalne. Rozstanie, jak każda inna strata, musi być przeżywane i zaakceptowane. Aby dojść do siebie i żyć dalej, osoba zwykle musi przejść pięć etapów żalu.
Najpierw przychodzi okres zaprzeczenia. „Nie, żartował i nie odchodzi”, „Ona naprawdę nie może wziąć i dostać rozwodu” - wszystkie myśli opuszczonego kręgu wokół tego. Na tym etapie możesz na przykład podejmować pochopne, ale błędne decyzje, udawać, że nic się nie wydarzyło. Lub dwadzieścia razy dziennie, aby zadzwonić do ukochanego (ukochanego), pomimo ich próśb o odmowę.
Potem przychodzi agresja. Pomysły zemsty, kłótnie z przyjaciółmi i rodziną, zakaz spotykania się dzieci z byłymi małżonkami - to jego okropni towarzysze.
Potem następuje etap licytacji. Osoba, w zależności od swoich przekonań religijnych i innych, stara się zawrzeć porozumienie z niektórymi mocarstwami wyższymi. Może to być świadomy krok (modlitwy, post, aktywna nagła miłość) i nieprzytomny („Schudnę - a on wróci”, „Zarobię mieszkanie - a ona zmieni zdanie”).
Następnym krokiem jest depresja. W ciężkich przypadkach, nawet do potrzeby pomocy lekarza. Łzy, załamanie, niechęć do życia - to będzie musiało istnieć przez jakiś czas. I dopiero po tym następuje akceptacja: pozytywne emocje powracają do osoby, pojawiają się siły wewnętrzne, jest on gotowy do ponownego życia.
Wycieczki pomogą przetrwać separację - od weekendów w wiejskim domu wakacyjnym po lot do egzotycznego kraju.
Ważne jest, aby bliscy ludzie pomagali zmarłym przejść przez te wszystkie etapy, które mogą mieć różny czas trwania. Nie należy śmiać się z ataków religijnych ani zmieniać się podczas licytacji, a na etapie agresji podsycać konflikt. To tylko pogorszy sytuację.