Człowiek jest tak ułożony, że widzi świat przez pryzmat własnej percepcji. W każdej sytuacji, zdarzeniu, wisi etykieta, której nazwa zależy od jego stosunku do tego, co się dzieje. Spróbuj odejść od stereotypów i patrzeć na świat innymi oczami.
Instrukcja obsługi
1
Po pierwsze, naucz się akceptować każdego z ludzi wokół ciebie, kim on jest. Rozpoznaj odpowiednią osobę do zmiany, gdy będzie na to gotowa. Z własnej inicjatywy nie udzielaj rad innym, ponieważ zawsze wygląda na to, że chcesz narzucić swoją opinię i wywołuje odpowiednią reakcję.
2)
Spróbuj uwolnić się od wszelkich oczekiwań, zaakceptuj życie takim, jakie jest teraz. Tak długo, jak dana osoba ma pewne oczekiwania, nieuchronnie będzie musiała doświadczać rozczarowania. Jeśli nie ma żadnych oczekiwań, a dzieje się coś, co nie pasuje ci zbytnio, możesz spokojnie to zaakceptować. W końcu nie możesz mieć wszystkiego, czego chcesz.
3)
Pozbądź się nawyku „rozkoszowania się” nabytym podrażnieniem, pamiętając o tym, co spotkało cię w kłopotach. Pomyśl o problemach i kryzysach jako o wyzwaniach i szansach na zmianę. Problemy tworzy sam człowiek, który trzyma się tego, z czym powinien się rozstać, obawiając się zmian. Życie oferuje tylko nowe szanse na powrót do siebie. W końcu wszystko, co jest potrzebne do szczęścia, jest w tobie. Każdy jest tak szczęśliwy, jak się uważa.
4
Żyj w teraźniejszości, żyjąc jak najlepiej w każdej chwili. W pogoni za upiornym życzeniem możesz przeoczyć coś interesującego, ważnego, co sprawi, że będziesz myśleć o sobie i otaczającym cię świecie. Po przypadkowym znalezieniu się w interesującym miejscu (na wycieczce, na wakacjach lub po prostu w jesiennym ogrodzie, przez który spoczywa Twoja codzienna droga od pracy do domu), zanurz się w tej chwili z głową, spróbuj rozpuścić się w chwili obecnej. To jedyny sposób na rozpoczęcie pełnego życia.
5
Staraj się świadomie zmieniać swoje podejście do sytuacji, które przytrafiają Ci się na drodze życia. Alan Cohen w swojej książce Deep Breath opisuje eksperyment przeprowadzony przez psychologów dziecięcych. Przyprowadzili dziecko, które zachowało się negatywnie, do pokoju wypełnionego nowymi zabawkami. Szybko przechodząc z jednej zabawki do drugiej, wrócił, mówiąc, że jest znudzony i nieciekawy. Nauczyciele opisali drugie dziecko jako pozytywnego i pozytywnego optymistę. Po wprowadzeniu go do pokoju, na którego podłodze leżał duży nawóz koński, psychologowie byli zaskoczeni, widząc jego reakcję: dziecko uśmiechało się radośnie. Zapytany, z czego jest tak zadowolony, chłopiec wyjaśnił: „Gdzieś w pobliżu kucyka!” W trudnej sytuacji spróbuj przekonać się, że dobro jest zawsze gdzieś w pobliżu, wystarczy je zobaczyć i poczuć.