Bulimia - ostatnio jedno z najczęstszych zaburzeń psychicznych, objawiające się głodem lub przejadaniem się, a następnie oczyszczaniem żołądka przez wymioty lub środek przeczyszczający. Na Bulimię wpływ mają głównie młode dziewczyny, które starają się osiągnąć idealną, w ich rozumieniu, sylwetkę. Trudno jest pokonać bulimię, ale jest całkiem realna. Wymaga to wspólnych wysiłków samej pacjentki i jej krewnych.
Instrukcja obsługi
1
Skontaktuj się ze specjalistyczną placówką medyczną. Bulimia jest leczona przede wszystkim metodami psychoterapeutycznymi. Terapeuta pomaga pacjentowi przezwyciężyć bolesne uzależnienie od postu lub jedzenia, zwiększyć poczucie własnej wartości i pewność siebie. Ponadto terapeuta przepisze środki uspokajające i przeciwdepresyjne, a także leki poprawiające stan organizmu, ponieważ jest zwykle osłabiony z powodu braku składników odżywczych, witamin i minerałów niezbędnych do życia.
2)
Jeśli utrata masy ciała pacjenta przekracza 20% pierwotnej, konieczna jest pilna hospitalizacja. W takim przypadku działanie psychoterapeutyczne na pacjenta jest wykonywane przez cały personel medyczny instytucji medycznej. Praca personelu medycznego będzie ukierunkowana na korygowanie pomysłów pacjenta na temat „idealnej sylwetki”, rozwiązywanie problemów emocjonalnych i osobistych oraz rozwijanie odpowiednich umiejętności żywieniowych. Personel medyczny w takich przypadkach dokładnie monitoruje nie tylko stan psychiczny pacjenta, ale także stan fizyczny. Dieta i procedury medyczne przyczyniają się do normalizacji masy ciała.
3)
Kiedy stan fizyczny i psychiczny pacjenta z bulimią zostanie znormalizowany, rozpocznie się okres rehabilitacji. Dla niej terapeuta opracowuje indywidualny program, który obejmuje ćwiczenia fizyczne, spacery, terapię plastyczną i wiele innych. Okres rehabilitacji ma na celu zwiększenie wpływu leków na ciało pacjenta, ale jednocześnie zmniejszenie ich skutków ubocznych. Podczas rehabilitacji szczególną uwagę przywiązuje się do społecznej adaptacji pacjenta w społeczeństwie.
4
Po wypisie ze szpitala pacjent będzie nadal monitorowany. Zwykle jest to przeprowadzane przez lekarza prowadzącego, którego pacjent nadal odwiedza. Lekarz przepisuje i dostosowuje leki, monitoruje proces adaptacji byłego pacjenta w społeczeństwie, prowadzi sesje psychoterapii i monitoruje ewentualne nawroty. Na wszystkich etapach leczenia pacjenta z bulimią pierwszymi asystentami lekarza prowadzącego są jego krewni. Aby uzyskać pomyślny wynik, muszą one w pełni spełniać wszystkie wymagania lekarza, pomagać pacjentowi i budzić w nim zaufanie.