Często dręczą nas lęki, a najczęściej bezprzyczynowe. Strach przed ciemnością, wysokościami, ograniczonymi przestrzeniami zatruwa nasze życie. Tymczasem istnieją proste sposoby, dzięki którym możesz, jeśli nie stać się odważnym człowiekiem, to przynajmniej przezwyciężyć strach.
Instrukcja obsługi
1
Przede wszystkim ustal, czy twój strach ma podstawy, czy też jest bezprzyczynowy. Nie należy zwalczać strachu przed prawdziwym niebezpieczeństwem. Spróbuj zneutralizować to niebezpieczeństwo, a jeśli nie jest to możliwe - poszukaj pomocy u tych specjalistów. Na przykład przestraszyłeś się na myśl o pożarze. Słuchaj siebie, może słyszałeś zapach pieczenia, może gdzieś tli się gdzieś przewody, a twoje ciało zareagowało poprawnie, dając alarm?
2)
Nie spiesz się, aby zwalczyć strach, nawet jeśli na pierwszy rzut oka jest to absolutnie nieuzasadnione. Może się okazać, że instynktownie odczuwasz bliskość zagrożenia, chociaż w tej chwili nie ma bezpośredniego zagrożenia. Czy boisz się przejść ciemną, opuszczoną ulicą? Zgadza się, ta ulica jest teraz pusta, ale równie dobrze może się zdarzyć, że za rogiem ukrył się przeciwnik.
3)
Porozmawiajmy teraz o naprawdę wyobrażonych lękach. Jeśli „boisz się” takiego strachu, spróbuj go pokonać, stosując następującą metodę: wyprostuj się, wyprostuj plecy. Podnieś wysoko głowę. Umieść prawą rękę między klatką piersiową a brzuchem. Połóż lewą rękę na sercu. Wdychaj nie głęboko i szybko. Trzymaj powietrze przez kilka minut i szybko wydychaj powietrze. Powtórz procedurę 3-4 razy. W takim przypadku powiedz sobie w myślach: „Nie boję się, nie boję się!”.
4
Ale nie próbuj walczyć samotnie z wyobrażonymi obawami, które regularnie cię dręczą i już nabierają charakteru fobii. Skontaktuj się z psychologiem. Psycholog ma w arsenale wiele technik, dzięki którym może pomóc ci rozpocząć pełne życie bez koszmarów. Im wcześniej skontaktujesz się ze specjalistą, tym szybciej poczujesz się wolny od strachu.
5
I pamiętaj, strach jest normalną reakcją na zbliżające się niebezpieczeństwo. A obawy należy zwalczać tylko wtedy, gdy są patologiczne.