„Surową naturą” w medycynie jest psychopatia. Jest dziedziczony. Wychowanie nie jest dostosowane, nie zależy w dużej mierze od środowiska społecznego. Przejawia się to w wyjątkowo silnym nasileniu niektórych cech charakteru.
Winna jest natura
Surowa postać nie jest wynikiem złego rodzicielstwa ani dzieciństwa, jak wielu uważa, jest to dziedziczność. Jeśli twoje potomstwo dostało „złą krew” swojego pradziadka-pławy, pogódź się. Łamanie i przerabianie jego postaci jest bezużyteczne. Lepiej nauczyć dziecko powściągliwości w zachowaniu i rozwijać talent pod każdym względem. Z pewnością natura go nie pozbawiła.
Wśród ludzi z charakterem jest wielu bardzo uzdolnionych: akademik I.P. Pavlov, kompozytor L. Beethoven, pisarze F.M. Dostojewski, N.V. Gogol
.Potomkowie są zainteresowani jedynie dziełami geniuszy. A ciężar ich osobistych braków spoczywa na krewnych i przyjaciołach.
Nie razem zabawa
Posiadanie cudownego dziecka jest znacznie przyjemniejsze niż łobuza, który z wiekiem zamieni się w trudnego nastolatka, a wtedy wyrosną z niego nieprzyjemne typy. Na przykład notoryczny awanturnik, plotki lub narzekający. Tacy koledzy z łatwością pokonają chęć pójścia do pracy.
Pierwszy z nich jest gotowy do wywołania skandalu z dowolnego powodu, nawet dla drobiazgów. Ma jedno pragnienie - krzyczeć. W osobie drugiego znajdziesz „najlepszego przyjaciela”. Z przyjemnością wysłucha opowieści o twoich kłótniach rodzinnych, niepochlebnych uwagach na temat kolegów i przełożonych, zrozumie go i pocieszy. I uczyni cię wiecznym przedmiotem plotek. Trzeci będzie bez końca narzekał i jęczał, powodując współczucie. A ty pokornie pracujesz dla dwojga, pozostając wieczorami, podczas gdy skarżący zajmuje się swoim biznesem.