Jak zwykle jąkanie występuje w dzieciństwie? Jakie czynniki się do tego przyczyniają?
Przyczynę jąkania w dzieciństwie często określa się mianem strachu. Na przykład jąkanie występuje, gdy pies straszy dziecko lub dzieje się coś traumatycznego.
Jednak strach może być wyzwalaczem, ale nie jest to wystarczający warunek do pojawienia się i utrwalenia jąkania. Kilka czynników nakłada się i podsumowuje, kilka nici jest tkanych, węzły są związane z negatywnymi uczuciami i przekonaniami, które prowadzą do pojawienia się tego stanu.
Śledzimy ogólną, schematyczną historię występowania jąkania.
Na przykład dziecko bawi się beztrosko z innymi dziećmi lub chodzi spokojnie, trzymając dłoń matki, lub z ciekawością, jak to często bywa u wielu dzieci, bada świat wokół niego. I nagle dzieje się coś, co pokazuje mu świat z zupełnie innej perspektywy. Może to być strach przed przerażającym psem lub jakikolwiek inny uraz. Co dzieje się w umyśle dziecka?
Rozpoczyna się znajomy i bezpieczny obraz świata. Na przykład ta sytuacja może doprowadzić go do wniosku, że świat może być dla niego nie tylko miły, że nie można po prostu grać niedbale i wyrażać wszystkich jego impulsów itp.
Oczywiście nie mówimy o tym, że dziecko, starannie przemyślane i drapiąc się po głowie, dochodzi do tego wniosku. Dzieje się tak emocjonalnie i nieświadomie, automatycznie.
Pojawia się pierwszy wątek - przekonanie, że nie można żyć beztrosko, może być niebezpieczne i bolesne. Utrata zaufania do „dobrego” świata. Musisz się jakoś bronić, być w ciągłym napięciu, ponieważ żyjesz niepewnie.
Być może potem w mowie dziecka może pojawić się coś niezwykłego. Domy zaczynają na to zwracać uwagę. Być może, gdyby dziecku brakowało uwagi, chciałoby to. To jest drugi wątek. Teraz w tym „złym” pojawiło się coś „dobrego”, a to „dobre” jest ważne i należy je zachować.
Co dalej?
Być może w grupie jego towarzysze wyśmieją go. Albo stanie się to później w szkole. Jeśli zdarzy się to kilka razy, dziecko pomyśli, że coś jest z nim nie tak. Dziecko będzie stale zwracać uwagę na swoją mowę. To jest trzeci wątek - uczucie, że „coś jest ze mną nie tak”, jestem gorszy od innych.
Jeśli dziecku nie uda się osiągnąć niektórych ze swoich celów, być może zbeształ i potępi siebie i swoje jąkanie, co może stopniowo stać się przyczyną wielu niepowodzeń w jego umyśle. Oto czwarty wątek.
Nasza sytuacja jest warunkowa i pokazuje tylko, jak niektóre doświadczenia, napływające do innych, powodują sprzeczne plątaniny lęków i negatywnych przekonań. I tylko kompetentni rodzice są w stanie dzięki miłości do dziecka zapobiec rozwojowi negatywnych warunków.