Powszechnie przyjmuje się, że to życie zjada miłość w rodzinie: obowiązki domowe, małe dzieci, dzień świstaka i brudne szlafroki. W rzeczywistości miłość w rodzinie znika, gdy miłość kobiety do niej znika.
Kobieta bez miłości do siebie to wymarły wygląd, obok niej nuda, to rutyna i opuszczone dłonie mężczyzny.
Kiedy w kobiecie jest miłość do siebie, ona wie, jak siebie cenić i chce dbać o siebie. Chce się uśmiechać, flirtować, spróbować czegoś nowego i zachwycać się. Niestrudzenie zadaje sobie pytanie: czego chcę teraz i co mogę na to poradzić, kto może mi w tym pomóc? Zasadniczo nie zapomina przynajmniej czegoś, czego chce w tym życiu.
Kiedy w kobiecie jest miłość do siebie, ona ma miłość do całego świata, do wszystkich ludzi wokół niej. I jest odczuwalne, przywołuje, chcę dotknąć tej wewnętrznej radości. Jej ciepło i radość w tle stają się tajemnicą, którą chcę rozwiązać: co takiego mam, czego nie mam? Jak ona to robi? Co ją tak czyni? Co jeśli ja też mogę to zrobić? I staje się energią, do której wszystko wokół intuicyjnie się rozciąga.
Kiedy kobieta ma miłość do siebie, żadne brudne szaty nie mogą zmienić rzeczywistości, którą tworzy wokół siebie po prostu przez swoje istnienie. Chcę być obok niej, bez względu na to, co ma na sobie, czy ma manicure i jakie problemy pokonuje każdego dnia.
Gdy w kobiecie jest miłość do siebie, nie obchodzi ją, czy ktoś ją kocha, czy nie. Jest już wypełniona miłością i ma jej dość. Ale w najbardziej paradoksalny sposób inni zaczęli ją kochać. W tym przede wszystkim jej własny mąż.
Miłość kobiety do siebie jest kluczem do codziennej czułości i troski męża. Jej uśmiech i radość - to sprawia, że mężczyzna czyni ją jeszcze szczęśliwszą, aby samemu uzyskać wystarczającą ilość tego szczęścia. Każdego dnia i każdej minuty.