Pożądanie seksualne jest powszechnym zjawiskiem w życiu człowieka. Dzięki temu hojnemu darowi natury człowiek może kontynuować swoją rodzinę i robić to z przyjemnością. Trudno wyobrazić sobie siedem miliardów ludzi na Ziemi, gdyby procesowi poczęcia nie towarzyszyły przyjemne doznania. Czasami jednak pragnienie intymności przekracza granice zdrowego rozsądku i nabiera charakteru patologii.
Uważa się, że nimfomanka była znana nawet za czasów Platona, który wymyślił swoje imię. A to oznacza silną patologiczną atrakcję seksualną kobiety. Przejawia się w ciągłym obsesyjnym pragnieniu współżycia seksualnego. Zjawisko to jest zarówno interesujące naukowo, jak i niebezpieczne dla ludzi. I oto dlaczego.
Norma i patologia
Człowiek w swoim zwykłym stanie nadal pozostaje zwierzęciem, ponieważ należy do nazwanego królestwa według klasyfikacji biologicznej. Jednak zwierzę jest zorganizowane, zdolne do pewnego stopnia kontrolować swoje pragnienia, podejmować odpowiedzialne decyzje, otrzymywać informacje z zewnątrz i odpowiednio je analizować.
Patologia jest naruszeniem. W przypadku nimfomanii naruszenie jest zarówno psychologiczne, jak i częściowo fizjologiczne. Według statystyk w większym stopniu dotyka kobiety żyjące w ciepłych strefach klimatycznych. Być może występuje tutaj zależność klimatyczna, ponieważ z fizjologicznego punktu widzenia zachowanie ludzi jest w dużej mierze kontrolowane przez układ hormonalny, a przy bezpośrednim świetle słonecznym układ hormonalny działa bardziej aktywnie.
Tak czy inaczej, jest to naruszenie normalnego funkcjonowania organizmu. Kobieta jest gotowa bardzo często nawiązywać kontakty seksualne z wieloma osobami, nawet z nieznajomymi, aby osiągnąć przyjemność, której brakuje od dawna. Musimy szukać nowych „ofiar”.