Kiedy inni są odpowiedzialni za ciebie i twoje uczucia - mama, tata, mąż, przyjaciele, sąsiad z najwyższego piętra, okoliczności, pogoda, nie masz wyboru. Żyjesz tak, jak chcą inni. I dobrze, gdy twoje życiowe preferencje i pragnienia pokrywają się z nimi - sąsiad zaczyna wiercić, kiedy się budzisz, pogoda jest zawsze słoneczna, kiedy wychodzisz, mąż zachowuje się zgodnie z twoimi pomysłami bez żadnych dodatkowych przypomnień. Ale jeśli nie?
Będziemy źli, histeryczni, domagając się, aby to była nasza droga. I to w najlepszym razie. W najgorszym przypadku - milczymy, ponieważ..
- prosić o coś i żądać wstydu;
- obraża innych;
- nie możesz być nowicjuszem;
- co powiedzą ludzie;
- jeśli mówię o moich skargach, odrzucą mnie;
- Muszę być dobry
Ta lista nie ma końca, dlaczego ludzie wolą milczeć i gotować w swoich emocjach i myślach. I ta cisza nie przemija na darmo. Jak powiedział dziadek Freud: „Niestety tłumione emocje nie umierają. Zostały uciszone. I nadal wpływają na osobę od wewnątrz”. I stąd nerwica.
Sprawę komplikuje fakt, że człowiek nie zawsze jest świadomy swoich uczuć i emocji. Może nie zdaję sobie sprawy z moich uczuć, będzie to dla mnie trudne fizycznie i nie rozumiem dlaczego, odnosząc się do pogody lub skoków ciśnieniowych. Tak działa dawno utworzona ochrona psychologiczna.
Na przykład dziecko we wczesnym dzieciństwie poprosiło rodzica, aby go przytulił, a rodzic był nieokreślony i bardzo ostro odmówił. Co w tej chwili czuło dziecko? Odrzucenie, upokorzenie, wstyd, zakłopotanie. Ten odcinek, powtórzony jeszcze kilka razy, na zawsze rani psychikę dzieci. Psychika jest bardzo mądra. Aby dziecko nigdy więcej nie doświadczyło tych nieprzyjemnych uczuć, nigdy nie poprosi o opiekę i przywiązanie i pod każdym względem uniknie uczuć, które go zraniły. A jeśli je przetestuje, prawdopodobnie nie będzie tego świadomy.
Sama sprawa zostanie zapomniana, skasowana z pamięci, ale ochrona zostanie już uruchomiona automatycznie. Jest napisane na jego podkorycie: Nie jestem godzien, odrzucili mnie, lepiej nie prosić o nic, wstyd jest bardzo bolesny, nieprzyjemny, nie chcę tego ponownie doświadczać.
Aby zrekompensować brak ludzkiego ciepła, jako opcję, po prostu deprecjonuje wszystkich, czyni go niegodnym jego uwagi lub zła w jego opinii i unika kontaktu. A wewnątrz tego całego obrażonego małego chłopca będzie płakać całe życie.
Więc tutaj. Jak powstaje nerwica? Nerwica jest zawsze konfliktem wewnątrzosobowym, nieświadomym zderzeniem dwóch wiodących motywów. Ich walka rodzi napięcie, które z kolei rośnie i szuka drogi wyjścia z psychiki i ciała, neurotizując człowieka (ataki paniki, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, lęk, choroba).
Powrót do chłopca. Na swoim świadomym poziomie odrzuca wszystkich ludzi, ponieważ są źli i źli. W przypadku nieświadomości - naprawdę chce miłości i akceptacji, ale boi się o to pytać. Strach przed ponownym odrzuceniem jest zbyt silny (potrzeba miłości i akceptacji jest jedną z podstawowych potrzeb człowieka).
Walka jest w toku. A to dziecko ma już ponad 30 lat, jest samotne, cierpi na ataki paniki, IRR, OCD lub inne „wyczerpania” wewnętrznego konfliktu i zupełnie nie rozumie, co się dzieje. Chodzi do lekarzy, pije środki uspokajające, wszędzie widzi niebezpieczeństwo i boi się śmierci.