W zależności od rodzaju / rodzaju zaburzenia lękowego, stanowi mogą towarzyszyć wszelkie charakterystyczne objawy. Jednak w tej grupie zaburzeń występują tak zwane typowe - ogólne - objawy. Ponadto warto dowiedzieć się, jakie środki można podjąć samodzielnie, aby zapobiec zaburzeniom lękowym.
Jednym z głównych objawów, na podstawie których można podejrzewać rozwój określonego stanu lękowego, jest natychmiastowy lęk patologiczny (zwiększony lęk irracjonalny). Warto zauważyć, że diagnozę można postawić tylko wtedy, gdy osoba ma niespokojny stan przez co najmniej 14-20 dni z rzędu, a lęk i strach towarzyszą dodatkowym negatywnym objawom.
Typowe objawy zaburzeń lękowych
Wśród ogólnych objawów zaburzeń lękowych istnieją objawy, które wpływają na stan fizjologiczny chorego. Z reguły objawy fizjologiczne gwałtownie się nasilają w momencie ataków.
Główne punkty, w których można podejrzewać rozwój zaburzeń lękowych, to:
- bezprzyczynowe, często krótkotrwałe zawroty głowy, ból głowy;
- częste i / lub płytki oddech, szybkie bicie serca, wysokie tętno, ujemne zmiany wskaźników ciśnienia krwi;
- wszelkie objawy autonomicznego układu nerwowego;
- nagłe problemy z trawieniem, dyskomfort w jamie brzusznej, zaburzenia odżywiania (brak głodu lub głód nerwowy);
- drżenie, drżenie, suchość w ustach, duszność;
- nadmierne napięcie mięśni;
- problemy z zasypianiem i snem, uporczywa bezsenność, koszmary senne, w których traumatyczna sytuacja może się powtarzać w kółko, w wyniku czego rozwija się ten lub inny rodzaj zaburzenia lękowego;
- nadwrażliwość, częsta bliskość łez.
Jednak zwykle objawy fizjologiczne pojawiają się jako dodatkowe. Dużą rolę odgrywają manifestacje z psychiki.
W przypadku wszelkiego rodzaju zaburzeń lękowych charakterystyczne są następujące objawy:
- różne opresyjne, negatywne uczucia, myśli i uczucia, na przykład samooskarżenie, pragnienie odizolowania się od społeczeństwa, pragnienie samotności;
- odmowa komunikacji, niechęć do nawiązywania nowych znajomości;
- izolacja, koncentracja wyłącznie na własnych myślach i doświadczeniach, „utknięcie” w traumatycznej przeszłości lub w stanie silnego stresu;
- nieodpowiednia reakcja na krytykę, komentarze z zewnątrz, bolesna reakcja na odmowy lub niezadowolenie innych - nawet nieznanych - ludzi;
- deprecjacja, zbyt niska samoocena;
- objawem zaburzeń lękowych, oprócz bezpośredniego nieodpowiedniego lęku, jest często irracjonalny i niekontrolowany strach, który może przekształcić się w stan patologiczny (w fobię);
- pragnienie uniknięcia nerwowych, stresujących, kryzysowych, nieoczekiwanych sytuacji; niechęć do wyjścia poza stworzoną strefę komfortu, niechęć do sprzeczania się z innymi ludźmi, niezdolność do obrony własnego punktu widzenia;
- poczucie beznadziejności, które często towarzyszy depresji;
- panika, aw rezultacie ataki paniki;
- niewystarczająca skromność;
- unikanie jakiegokolwiek fizycznego dotyku i kontaktu, odrzucenie intymności;
- brak zaufania, w szczególnie ciężkich przypadkach, nawet do siebie.
Na tle rozwijających się zaburzeń lękowych osoba może mieć dziwne hobby lub uzależnienia, w tym od substancji psychotropowych, alkoholu, adrenaliny, kofeiny, uzależnienia chemicznego i tak dalej.