Wyrażenie „poznaj siebie, a ty znasz świat” musi stać się epigrafem do każdego podręcznika psychologii, aby osoba, która chce zostać psychologiem, stale pamięta, że musi najpierw poznać siebie. A potem - spróbuj zrozumieć swojego klienta i mu pomóc.
Zdolność pozwalająca poznać człowieka nazywa się odbiciem.
Pierwsze znaczenie refleksji ujawnia się w procesie nauczania psychologii. Początkowo każdą teorię psychologiczną można zrozumieć tylko poprzez analizę tego, jak ta teoria znajduje odzwierciedlenie we własnym życiu. Bez zrozumienia tego, jak mi się to przytrafia, nie można w pełni zrozumieć, jak to się dzieje.
Drugie znaczenie refleksji płynnie wynika z pierwszego: jeśli nie znam siebie, nie znam nikogo. Aby zrozumieć konkretną osobę, w przyszłości - klienta, musisz najpierw zrozumieć i poczuć, jak to się ze mną dzieje. Refleksja jest niezbędną podstawą empatii; z kolei empatia jest niezbędną podstawą skutecznej pracy psychologa.
A trzeci, najważniejszy i najbardziej złożony pod względem mechanizmów i konsekwencji, to znaczenie refleksji. Za pomocą refleksji, umiejętności zrozumienia, co się ze mną dzieje, psycholog jest w stanie zrozumieć, co dzieje się z klientem, co dzieje się w relacji z klientem, jest w stanie zrozumieć przyczyny tego, co się dzieje, i oddzielić to, co ważne, od tego, co drugorzędne, oddzielić jedno od drugiego, oddzielić profesjonalistę od osobistego.
Aby dobrze wykonywać swoją pracę, każdy psycholog musi koniecznie wyhodować w sobie wewnętrznego obserwatora, subosobowość, której funkcją jest wyłącznie odbicie, to znaczy zdolność widzenia, odczuwania, odzwierciedlania wydarzeń, które mają miejsce w świecie wewnętrznym i zewnętrznym.