Przestrzeń osobista to nie tylko pojęcie. Każda osoba potrzebuje samotności, w której czuje się poza manipulacjami innych ludzi, w całkowitym bezpieczeństwie, czuje się panem swojego czasu, myśli, czuje całkowitą wolność. Jak zorganizować życie, aby poczuć komfort psychiczny i chronić przestrzeń osobistą przed niechcianymi włamaniami?
Przestrzeń osobista otacza każdą osobę. Możesz to zauważyć gołym okiem jako przykład tego, jak daleko pozwalamy różnym ludziom się do nas zbliżać. Staramy się trzymać nieznajomych z daleka - w odległości półtora metra. Jeśli nieznana lub nieznana osoba przekroczy wyobrażoną linię - jest to inwazja, przyjemna lub nieprzyjemna - to jest drugie pytanie. W promieniu półtora metra może być tylko „nasz”. Ale ukochany zmniejsza ten dystans do zera - i to z naszej strony znak zaufania. W rzeczywistości „przestrzeń osobista” ma kilka wymiarów: materialną, duchową lub psychologiczną i bardzo intymną. To tutaj, sami z sobą, możemy uporządkować nasze myśli, poczuć inspirację, spojrzeć w nasze dusze, przemyśleć plany na przyszłość, porozmawiać z własnym sumieniem, wyleczyć traumy psychiczne, uspokoić się i poczuć w sobie harmonię i ciszę.
Materialne granice przestrzeni osobistej
Każdy człowiek potrzebuje własnych rzeczy we własnej przestrzeni, w której czuje się „swobodnie”, we względnym bezpieczeństwie. Im szersze granice materialnej przestrzeni osobistej, tym bardziej czujemy się chronieni przed światem zewnętrznym. Zwróć uwagę, jak się czujemy na przykład w czyjejś kuchni. Zmęczenie stresem pojawia się bardzo szybko. Ale sami - możemy być godzinami. Przestrzeń osobista zaczyna się od własnego ręcznika, którego nikt poza tobą nie dotyka, osobistego długopisu, biurka, komputera, własnego pokoju, w którym możesz zamknąć drzwi i poczuć się niezależnym, aby być sam na sam z sobą. Gdzie kończą się materialne granice przestrzeni osobistej? Najprawdopodobniej tam, gdzie znajduje się „wspólne” terytorium, gdzie przecinają się ci, którzy mieszkają w pobliżu. Osoba, która ma wszystko w porządku w swojej przestrzeni osobistej, rzadko wkracza na czyjeś terytorium osobiste. Są jednak osoby, które łatwo atakują, a czasem podbijają przestrzeń osobistą innej osoby, nawet jeśli jest ona pełna konfliktów.
Psychologiczna przestrzeń osobista
Jeśli wszystko jest mniej lub bardziej oczywiste w granicach przestrzeni materialnej, psychologiczna przestrzeń osobista jest subtelną i złożoną koncepcją. Możesz to nazwać światem wewnętrznym, w którym są bardzo osobiste emocje, wspomnienia, przywiązania, miłość, przyjaźń, osobiste wartości ludzkie. Wydaje się, że ten eteryczny region trudno jest przeniknąć. Ale w rzeczywistości okazuje się, że jest to łatwiejsze niż proste. Niepoprawne pytania „Czy chcesz mieć dziecko?”, „Czy śpisz z …” i inne osobiste pytania - już oznaczają, że atakują one Twoją osobistą przestrzeń. Jest to szczególnie bolesne, gdy bliscy ludzie wkraczają do wewnętrznego świata. Czujna matka znajduje dziennik córki i publicznie omawia swoje notatki. Ulubiona osoba próbuje kontrolować twoje myśli, codzienną rutynę, osobistą korespondencję. Zazdrosna żona szpera w telefonie komórkowym lub szuka w komputerze „śladów przestępstwa”. Domowy tyran (mąż, ojciec, brat) krytykuje twój wygląd i zabrania noszenia zbyt seksownego, jego zdaniem, stroju lub makijażu. Najlepszy przyjaciel odkrywa szczegóły twojego życia intymnego. Ciągła kontrola może sprawić, że osoba będzie niespokojna, nieszczęśliwa! W takich przypadkach osoba zamyka się, staje się tajna. I nie zawsze dlatego, że należy za to winić. Ciężko jest żyć, gdy ktoś nieustannie spogląda ci przez ramię w intymny świat, bezceremonialnie wspina się na duszę.