Choroba jest przekazywana osobie poddawanej testom, a uzdrowienie jest sygnałem udanego przejścia pewnego odcinka ścieżki duchowej. Odzyskiwanie jest tak pożądane, ale aby je uzyskać, musisz je zdobyć. Nikomu tak nie jest.
Jego natura wciąż nie jest w pełni zrozumiała, a uzdrowienie klasyfikuje się jako cuda. Z zewnątrz wydaje się, że człowiek żyje i żyje, i nagle w jego życiu dzieje się cud. Nie wszystko jest tak, jak jest naprawdę. Zwykle głęboka duchowa praca nad sobą przyczynia się do wystąpienia cudu.
Kiedy dana osoba dręczy dolegliwości psychiczne i cielesne, wtedy lepiej zaczyna odczuwać i rozumieć innych ludzi i siebie. Następuje ponowna ocena wartości, która prowadzi do uzdrowienia. Nie można podać dokładnego czasu jego wystąpienia, ale istnieją pewne zasady, których przestrzeganie pozwoli zbliżyć się do niego.
Pragnienie
Jest to główny warunek, a nie ścieżka odzyskiwania. Musi być sztywny i jednoznaczny. Osoba nie powinna wyłączać zamierzonej ścieżki, bez względu na to, jak trudna jest.
Introspekcja
Podejdź do siebie z krytycznego punktu widzenia, ale nie pochylaj się do samobiczowania i potępienia. To też nie doprowadzi do dobra. Spróbuj obiektywnie ocenić wszystkie swoje niedociągnięcia, ale musisz je postrzegać nie jako niższość, ale jako „punkty wzrostu”.
Pewne wysiłki
Aby coś zdobyć, musisz ciężko pracować, co przychodzi łatwo, a potem łatwo odchodzi.
Dla chorego nie ma nic bardziej pożądanego niż uzdrowienie. Nie jest tak po prostu podane, w tym celu należy pracować nad sobą duchowo.