Od czasu stworzenia świata ludzie rządzą dwoma uczuciami, które podobnie jak siostry są do siebie podobne. Ludzie nazywali je „przyjaźnią” i „miłością”. Ze względu na te uczucia ludzie są w stanie wiele: w zależności od charakteru ludzi może to być wyczyn popełniony w celu uratowania przyjaciela, a nawet nikczemny czyn popełniony przez inną osobę w tej samej sytuacji, nie tylko w imię przyjaźni, ale w celu ratowania samego siebie. Co dziwne, w momencie zdrady są również pewni, że mają prawo do rangi przyjaciela i w rzeczywistości nie wyrządzają żadnej szkody.
Prawdziwa przyjaźń, podobnie jak prawdziwa miłość, jest rzadkością. Jest to dar z nieba, który jest dawany raz w życiu tylko wybranym ludziom. Niemal każdy chce choć raz w życiu spotkać osobę, która ich zdaniem może stać się dla nich prawdziwym przyjacielem, wsparciem w trudnych czasach, opiekuńczą nianią, w chwilach choroby i rozpaczy. Czy nie wspaniale jest mówić bez słów w języku, który rozumieją tylko dwoje? Śmiej się z rzeczy, które tylko oni rozumieją? Każdy marzy o takiej przyjaźni, spędzając całe swoje życie w oczekiwaniu na taką prawdziwą przyjaźń. Często zwykłe przyjaźnie są akceptowane, nawet jeśli nie są. Ponadto istnieją dwa scenariusze rozwoju: albo relacje te będą się wzmacniać i zamieniają w prawdziwą przyjaźń, albo jedna ze stron zamieni te relacje w przyjaźń dla wygody.
Oczywiście są sytuacje, w których przyjaźń w obliczeniach jest korzystna dla obu stron. W takim przypadku wszyscy wyraźnie znają swoje zalety. Weźmy na przykład ten przypadek: młoda dama, która ma małe dziecko, które wychowuje sama, bez męża, przyjaźni się ze starszą i samotną kobietą. Z boku taka przyjaźń nie jest dla nikogo jasna, ale rozumieją, na czym opiera się ich przyjaźń. Komunikując się z kobietą młodszą niż jej wiek, dama ponownie staje się duszą młodej kobiety, a młoda kobieta może zostawić z nią dziecko, jeśli nagle będzie musiała odejść. Może się wydawać, że to bezinteresowna przyjaźń, ale w rzeczywistości każdy uczestnik ma pewną korzyść, która działa jako połączenie: młoda matka może polegać na znanej osobie i uzyskać kilka wolnych godzin, a dama w odpowiednim wieku czuje się ponownie potrzebna.
Oto kolejna sytuacja: dwie dziewczyny z pierwszej klasy są przyjaciółmi. Przyjaźń jest typowa dla osób wokół nich; nie ma w tym nic dziwnego ani podejrzanego. Oboje byli doskonałymi uczniami w szkole podstawowej, obaj mieli pełne rodziny i wszystko było równie dobre. Ale nagle coś dzieje się w rodzinie jednej z dziewcząt - jej ojciec umiera. Wszystko nagle zmieniło się w jej życiu, świat się zawalił, nie ma już kieszonkowych - jej matka została sama, wisząc nad nimi jak miecz Damoklesa, hipoteką. Aby mieć przynajmniej trochę własnych oszczędności, dziewczyna decyduje się na sztuczkę i zaczyna wstrzymywać pieniądze od swoich przyjaciół na wspólne zakupy. Najpierw ma do dyspozycji grosz, a potem już dość duże sumy, a ona milczy o tym, zupełnie nie uważając się za winną. W tej sytuacji korzyść jest jednostronna, więc wydaje się bardziej godna ubolewania - w rzeczywistości okradziona dziewczyna nie otrzymuje żadnego równoważnego odszkodowania.
Naprawdę przerażające jest to, że teraz obliczenia osiągnęły przerażające rozmiary. Małżeństwa, przyjaźń, miłość - wszystkim rządzi tylko on, a najczęściej jednostronnie. Tysiące milionów ludzi może nawet nie podejrzewać, że są tylko używane. Nie mówiąc już, że obliczenia te są obce ludzkiej naturze, ale musi być rozsądne, aby pozostać osobą, a nie biorobotem z jasnym, ale bezdusznym planem pracy dla jego mózgu.
Co należy zrobić, aby świat był trochę lepszym miejscem? Zacznij od przejrzenia znajomych: czy naprawdę są one korzystne dla obu stron, czy po prostu tak uważasz? Pozbądź się tych ludzi, którzy przez wiele lat pozwalają ci się z tobą korzystać i naucz się znajdować kompromisy w relacjach.