Kiedy nic nie robimy, nic dobrego nam się nie przytrafia i nie następuje rozwój. Możesz osiągnąć więcej, próbując i popełniając błędy, po prostu działając.
Zawsze zadajemy sobie pytanie, jak być mądrzejszym, silniejszym, piękniejszym, odnoszącym większe sukcesy, bogatszym i tak dalej. Ale jednocześnie czasami nie robimy nic w tym kierunku. Potem zaczynamy cicho nienawidzić naszego życia i obwiniać wszystkich, ale nie siebie. Wtedy zaczynamy wierzyć, że ludzie wokół nas potrzebują od nas zbyt wiele. Że są dla nas zbyt wymagające. Co jeśli będą w stanie postrzegać nas takimi, jakimi jesteśmy, nawet bez naszych działań w ich kierunku i dla wspólnego dobra. A może powinieneś pomyśleć, że ich oczekiwania były w pełni uzasadnione. Że już postrzegają nas jako osobę i oczekują od nas naprawdę czegoś więcej, do czego jesteśmy naprawdę zdolni, jeśli stale się rozwijamy i nie siedzimy w miejscu. Ten pomysł może służyć jako dobra motywacja.
Musisz zrealizować się na pełnych obrotach. Obawiamy się jednak, że wyniki naszych wysiłków nie będą odpowiadać innym, że nadal będą nieszczęśliwi, będą nas krytykować. Często porzucamy to, co rozpoczęliśmy w połowie, nie zdając sobie sprawy, że sam proces jest wynikiem, od którego wszyscy zaczęliśmy. I choć nie jest doskonały, ale jest całkowicie uzasadniony wydatkami sił i energii. Potem zaczniemy się bardziej szanować. Nasza praca ma prawo krytykować każdego, ale to nas nie pogarsza, a tylko lepiej. Jest miejsce, w którym można się rozwijać, ulepszać. Najważniejsze jest działać, wierzyć w siebie i planować wynik.
