Podczas ciąży kobieta musi radzić sobie z dużą liczbą zmian dotyczących zdrowia, fizjologii i stanu emocjonalnego. Jednym z możliwych problemów tego okresu jest depresja prenatalna. Chociaż większość przyszłych matek postrzega ciążę jako czas oczekiwania na cud, czasami możliwa jest inna reakcja, spowodowana szeregiem trudności lub zmartwień.
Jak to się objawia?
W pewnym momencie każda kobieta w ciąży staje się płacząca, drażliwa, smutna. Najczęściej determinują to zmiany hormonalne w jej ciele, a nie depresja prenatalna, ale w niektórych przypadkach warto podejrzewać, że coś było nie tak.
Następujące objawy mogą wskazywać na depresję prenatalną kobiety:
- poczucie własnej bezużyteczności
- poczucie winy
- silny niepokój związany z procesem porodu,
- nadmierna drażliwość
- ciągłe zmęczenie
- strach przed zostaniem złą mamą dla dziecka
- trudności w podejmowaniu decyzji,
- trudności z zapamiętywaniem
- niezdolność do koncentracji
- ciągły przygnębiony nastrój
- zaburzenia snu niezwiązane z oczekiwaniami dziecka,
- przyrost lub utrata masy ciała, które nie są spowodowane ciążą,
- utrata zainteresowania seksem.
Niektóre z tych objawów mogą towarzyszyć nawet bardzo pozytywnej matce w ciąży, ale zespół takich objawów najczęściej wskazuje na poważne problemy, gdy warto skontaktować się ze specjalistą - psychologiem lub psychoterapeutą.
Jak się nazywa
Nie ma wyraźnych powodów, dla których niektóre kobiety doświadczają depresji prenatalnej, jednak istnieją pewne czynniki ryzyka, które zwiększają prawdopodobieństwo jej wystąpienia:
- problemy w relacjach rodzinnych (wszelkie trudności w relacjach z partnerem mogą stać się przyczyną pojawienia się lęku przed samotnością i depresją),
- predyspozycje do stanów depresyjnych (depresja w przeszłości lub obecność problemu u jednego z krewnych),
- negatywne wspomnienia związane z ciążą (utrata dziecka lub trudności w porodzie),
- patologia ciąży (jeśli oczekiwanie dziecka jest skomplikowane z powodu problemów medycznych, może pojawić się silny stres związany z jego „niższością”),
- brak wsparcia ze strony najbliższych (gdy nadchodzą poważne zmiany, potrzebne jest wsparcie innych).
Każde bolesne doświadczenie może być przyczyną rozwoju depresji prenatalnej, ale ważne jest, aby śledzić, która konkretna myśl lub sytuacja zakłóca normalne oczekiwanie dziecka.
Co jest niebezpieczne
Nie ma obiektywnych danych na temat wpływu depresji na przebieg ciąży i przyszły rozwój dziecka, ponieważ odnotowano bardzo niewiele przypadków odnoszących się do podobnych problemów ze specjalistami. Niemniej jednak uważano, że dziecko matki w depresji może mieć pewne odchylenia w rozwoju umysłowym, predyspozycje do choroby, a także zostać zaciśnięte i emocjonalnie zamknięte w przyszłości. Niezależnie od tego, czy jest to prawda, czy nie, lepiej nie rozpoznać tego z pierwszej ręki.
Istnieją dowody, że u prawie wszystkich kobiet, które doświadczyły depresyjnego nastroju w czasie ciąży, takie warunki nie ustępują po porodzie. Wielu pacjentów, którzy szukają pomocy psychologicznej po porodzie, zauważyło, że pierwsze objawy pojawiły się w czasie ciąży, tj. bardziej znana depresja poporodowa jest w pewnym sensie kontynuacją ciąży prenatalnej.